çorap giymek bir ecnebi alışkanlığıdır

hareketli geçen günlerin ardından meditasyon olarak spa masajı ve jakuzide chivas regal keyfi yaparken ayak parmaklarımı gördüğüm anda aklıma gelen ve günlerce alt yapı çalışmasını yürüttüğüm önerme. osmanlı döneminin yağlı boya tablolarından görebiliriz ki, yeniçeriler sefere çıkarken ayaklarında ayakkabı bile yokmuş çoğu kez. çarık giymeye alıştıktan sonra da ayaklarında her hangi bir çorap göremeyiz. ha keza kurtuluş savaşı enasında da kah yokluktan, kah yiğitlikten çorap giymemiş türk ordusu.

zevkine sefasına fazlası ile düşkün, günün 12 saati uyuyup geri kalan kısmında da yemek yiyip saray kadınları ile eğlenen avrupa krallarının taşa basmaktan cırcır olduğunun fark edilmesi ile terziler tarafından özel olarak dikilmiş ilk kez. devamında da ülke vatandaşlarına da yayılmış hali ile.

batı'nın ahlaksızlığını alıyoruz kardeşim senelerdir. tekniğini almamız gerek artık. bir türk gencine çorap giymemek ne yapabilir ki? biz ki orta asya'dan anadolu'ya yalın ayak gelmiş bir milletin çocuklarıyız. dokunmaz bize. cırcır olursanız mesuliyet kabul etmiyorum ama. muz yiyin.

Taşa oturma çocuğun olmaz felsefesine taban tabana zıt ideadır.Türk erkeği belini,türk kadını ayağını korumalı ki fransızlar gibi avuç kadar kalıp tükenmeyelim.
(bkz: elektrikli panoya oturma göt kanseri olursun)
(bkz: taşa basma yumurtalıklarını üşütürsün)
(bkz: kapıya oturma evlenemessin)
(bkz: kahve içme kararırsın)
(bkz: kısır yeme kısır olursun)