bugün

mesaj da atamıyor insan. keşke bir konuşabilsek diyorum ama sonra düşünüyorum. o şu an kim bilir kimlerle konuşuyor diyor ve vazgeçiyorum...

'' yazıp yazıp silmelerim çok yine, derdime derman kelimeler yok niye ?
yıllar geçmiş artık zor bir de, seni çok özlüyorum... ''
özlenen geri gelmeyecek biriyse fena yorup üzendir. örneğin annemi 7.5 yıldır çok özlüyorum.
özlemediği sürece özlemiyorumdur. özleseydi ulaşırdı ve konuşurduk.
iki sonucu vardır;
1. kavuşacağın zaman yaklaştıkça damarlarındaki kan daha hızlı artar..
2. kendini mavi bir limandan uzaklaşıyor gibi hissedersin.. son gördüğün anı unutmamak, bazen bir kokuyu, bazense bir sesi hatırlamak için elinden geleni yaparsın ama bir süre sonra tutunduğun şey zihninde gittikçe küçülür, belirsizleşir ve boşluk yerini, kuru bir üzüntüye terk eder..
Özlemek boğazda bir yumru,
Kalpte bir ağrı özlemek.
Taze bir kordur taa en derinde
Yanar yanar da durur
Yıllar geçse de hep yerli yerinde.

(Ben değil bi arkadaşım)
Özlediklerim bu dünyadan göçüp gidenler hiçbir zaman bu özlem bitmeyecek. Umarım bu özlem son olur başka da kimseyi özlemem.
2 Mart 2023 Perşembe akşamından beri konuşmuyoruz, aramıyor .ben asla aramam o aramadan.ama çok özledim hem de çok
özlemene rağmen biişe yapamamak.
2021 de spordan döndüğümde güneş batmadanki o karanlığı özledim.
Devam etmeyi.
Yılmamayı.
Sabretmeyi.
Rahatlığı
Gülmeyi.
nostalji yapmayı.
Bazı fotoğraflar duvarda asılı durur fakat sen o çiviyi kalbinde hissedersin. Öyle bir şey özlemek..
Beklemekten başka çare yok.36 gündür bekliyorum.calan her telefonda gelen her WhatsApp mesajında acaba diyorum.ama yok ondan gelmiyor.
yukardaki açıklamadan sonra bişe yazasım gelmesdi.
Hissizleşmek yerine bunu hissetmeyi tercih ederdim.