çocuk istememek

böyle bir dünya için çocuk büyük bir cesarettir.ammavelakin hayatın devamlılığı için gereklidir.herşey bir kenara size koşulsuz şartsız sevgiyle bakan gözlerin değeri hiç birşeyle kıyaslanamaz.

yapıp yapıp sokaklara atmaktansa hiç yapılmamalıdır ya da bakacak akla zekaya ve duyguya sahil değilsen.
evlenmek çocuk yapmak demek değildir.

onlarca yılını bir çocuğun peşinde tüketmeyi istemeyenlerin en doğal hakkıdır.

çocuk için doğru zaman olmadığını düşünmektir.

apartman yöneticisi olmaktır.

görsel

kadının ruhsal psikolojisinden kaynaklı olabilecek bir durum şeklidir.

Hayat üzerine anlam yükleyememiş insanların istemeyeceği bir şeydir. Daha insan kendi varlığının sebebini Çözememişken nasıl olur da aynı karmaşaya düşmesi muhtemel bir insan evladı daha getirebilir ki dünyaya. Mantıklı bir karar sonuna kadar desteklerim.

deniz sekiden sonra cogu genc kızın fikri.

vicdanı biraz olsun olanların isteyeceği yegane durum, çocuksuzluk. böylesi bir dünyaya çocuk yapıp da onun insanlar tarafından mutsuz edildiğini ve sistemin içinde ezildiğini görmektense hiç yapmam daha iyi dedirten tercihtir. bir bebeğe yapılabilecek en büyük kötülük onu dünyaya getirmektir. en iyi baba hiç çocuk yapmayandır. ama pek tabi ki hayatın anlamını üreme dürtüsünden başka bir şey olarak göremeyen evrimleşmemişler böyle bir olasılığı aklına bile getirmez, hayvani zevkleriyle yavrular da yavrular.

istemek kadar istememek de okadar doğaldır, insanlara dayatılan birşeydir çocuk yapmak, evlenirsin daha 6. Ayında başlarlar ne Zaman yapıyorsunuz, bak yaşınız geçiyor, yokmu birşeyler diye herkes kafanı siker, içinden sanane lan amk ister yaparım ister yapmam dersin, çocuk yapmak maddi ve manevi birşeydir bu sorumluluğu almak istememek kadar doğal birşey yoktur.

Ben var seni anlamak. Istememek çocuk biz.
Kişilerin özgür iradeleriyle karar verdiği. En azından şimdilik. Önceden çok isterdim hemen olsun vs derdim, şimdi gözüm götürmüyor çoluğu çocuğu. Düşünsene gece dışarı çıkamıyorsun, düzene koyduğun isler aksıyor.. kendimi büyütene kadar baskasini buyutemem, he büyütürüm cicek gibi yaparim ama ne gerek var? He benim cocugum tatli olmaz mi, asiri tatli olur, yanakli manakli olmaz mi off fena hem de. Kiz olursa bi de yoluna köpek mi olurum? Olurum. Çocuk severim ama uzaktan. Sevelim ama başkasında.
Su anki kariyer ve gelecek hedeflerim arasinda "çocuğumun gotune hangi pişik kremi iyi gelir" yok.

öldükten sonra arkanda olabildiğince az üzgün insan bırakmak.
bu dünyaya birini getirmenin yanlış gelmesi.
kendini hazır hissetmemek.
sorumsuz olmak.

Zaten küçüklüğümden beri analık duygularım gelişmemişti. Son zamanlarda çocuklara aşık olduğumdan bi özeniyordum. Ama herkesin çocuğunu ben yapmışım gibi bana bırakmasından dolayı herhalde hiç yapmayacağım ya. Daha çocuğum olmadan sabır sınırımı ihlal ettiler çünkü. Yaparken bana soruldu mu peki? Böyle bir şey hatırlamıyorum.

ağabeyim olur kendileri. kız çoci istemisen he?
annem de diyorkine, ay diyor, insan diyor zürriyetini görmek için evlenir, neslini sürdürür, niye evlendi yaşayaydı hayatını diyor.

anam hem güzel hem mantıklıdır doğrusu.

Haklı bir tercih.

Çocuk istemek başlığına da şunu yazardım:
-haklı bir tercih.

Kişiyi ilgilendiren düşünce. Saygı duymalı. Herkes bakabileceği yani her anlamda yetebileceği kadar çocuk yapmalı. Allah isteyen herkese nasıp etsin.

herkesin kendi kararıdır kimse önyargıyla yaklaşmamalıdır.