çiçeğin ölmesi

her gün dertleşilen bakılıp sulanan çiçeğin kurumaya başlamasını kabullenmemek, sonra öldüğünü gördüğünde inanamamaktır.

konuşunca büyüdüğünü gördüğüm, güzel günlerimi anlattığım menekşem, dertlerim çoğalıpta muhabbetimize içki dahil olunca boynunu büktü. bu günde baktım tamamen solmuş..

dalga geçtiğim çiçeğine insan muamelesi yapan insanlardan farkım yok belki ama üzülmemek elde değil.

annelerin üzüldüğü olaydır. tüm gün onların topraklarını değiştirmekle uğraşır, her gün sular, yapraklarını temizler. bide çiçek ölür ki... anlam da veremez. üzülür, tekrar suya koyar, umutla filizlenmesini bekler.

anne-çiçek ilişkisi ilginçtir. çiçek ölünce ne kadar üzülüyorsa, çiçeği tohum yada yaprak çıkarırsa kat kat sevinir. anneler çiçek sever.