zorla yemek yediren ev sahibi

bir türk geLeneğidir.. sıcak kanLı oLmamızdan kaynakLanan bir şey herhaLde.. ev sahibi özene/bözene yemekLer yapmıştır.. bin bir çeşit.. ne yiyeceğinizi şaşırırsınız.. sonra seçmece oLarak yemekLeri yersiniz.. sonra ev sahibinden bir ses yükseLir;"oooo evLadım hiçbir şey yememişsin".. bu söz sizin öLümünüzdür.. sizin ağzınıza zorLa sarma tıkar, piLav tıkar, saLata tıkar.. ağzınız ve mideniz tıka basadır.. "saoLun, eLinize sağLık ama doydum" dersiniz.. ama dinLemez ev sahibi.. "aaa ne yedin ki evLadım.. aL şundan/bundan".. aLLah aLLah.. bu ne izzet-i ikramdır.. güzeLdir de öLüyorsunuzdur.. sonra yemek masası kaLkar.. tam kurtuLdum dersiniz.. yooooook nerde.. "evLadım tatLı ne istersin?.. kemaLpaşa, ekmek kadayıfı, şekerpare, tuLumba, bakLava.. dur dur ben hepsinden sana koyayım".. aman yarabbi geberiyorsunuz.. yersiz çırpınışLarınız bir boka yaramaz.. tatLıyıda yemek zorundasınız.. yoksa arkanızdan ağLarmış.. hadi canım.. ben ağLıyorum burada.. tatLıLar biter.. tam duruLdu dersiniz.. çayın yanında çerez geLir.. "eee yuh yani".. *

allahını seversen ye!
hadi kusura bakmayın tatlıdanda alın!
yok mantıda var onu ye hele!
gibi despotik replikleri kullanan misafirperver şahısdır.

misafirlikten doğruca hastaneye gitme sebebidir. bayram hazırlıklarına 1 hafta öncesinden başlayan kadın eylemi olmakla birlikte klişe replik şudur: "ovvvv çok zayıflamışsın sen, anan beslemiyor mu çocuğum seni, gel bakayım". utanmasa dizine yatırıp, popoya şamar atacak. o denli ısrarcıdır bu tipler. ama her şeye rağmen bir sevgi gösterisidir.

zorla yemek yediren ev sahibiyle aynı evde oturuyorsanız büyük sıkıntı yaratan kişi*.

önce eksiksiz bi sofrada bi kaşık dediğiniz halde 4kaşıklık tabakları yutturan, sonra sırayla çayla beraber tuzlu, tatlı, kuruyemiş, meyve ikram eden yemeyince darılan yiyince kusturan iyi niyetli mideye indirimli türk insanı.

kabus gibidir. bir insanın yemek yeme kapasitesini aşamayacağını öğrenmesi gereken ev sahibi kişidir. ha babam doldurur da doldurur tabağı..tabi bir yerden sonra, bu yemek faşizmine maruz kalan kişi de isyan edecektir elbet. o zaman bu zorla yemek yediren ev sahibi de geri çekilecektir mecburen..

(bkz: turklerin misafirperverlik anlayısı)

eğer arkaşınızın evine gittiğinizde bu kişi arkadaşınızın annesi ise ve arkadaşınızda annesine çekiniyor çocuk ondan yemiyor diye gazlıyorsa eziyetin katmerleneceği durumdur.*

- allah aşkına ye bak
- nolursun bir kere tat
- bak açsan da yemiyorsan günahım senin olsun ha!! gibi tehditler savuran ev sahibidir, çock olsanız burnunuzu tıkayıp yedirecektir, temkinli olunması ve evine yalnız gidilmeyesi yanınıza birkaç kurban daha alınasıdır.

aç kalmandan çok masrafın boşa gitmesine üzülüp nimet bu sofrada bırakılmaz diyerek seni zorlayan insandır.

kabus tipler. doydumdan anlamazlar .kabul niyetleri iyidir ama olmaz ki bir patlama noktası vardır . yemek yemeniz için ağlayanları bile vardır .

tokum lafini anlamayan ev sahibidir. genellikle bayramlarda basimiza gelen durum olmakla beraber ozellikle seker bayraminda bu teyzeler sonucunda seker krizine girersiniz.

dedemdir. yemek yemeden kalkmak büyük başarıdır.

bayramlarda sayıları bir anda artış gösterebilen ev sahibi türü. cidden bayram zamanı gelince ürüyorlar bir anda.

-birazcık al, ölümü gör ye, allahını seversen!
tüm bu çemkirmelere ne kadar karşı koyarsan koy cevap olarak ''olmaz öyle şey'' gibisinden bir yanıt alırsın.

birebir anlatmak gerekirse;
- oğlum yemek yüseyüze lay.
+ sağol dede biz yedik tokuz
- aa aa olur mu (suratında ulvi bir ifadeyle) gel, gel
+ gerçekten tokuz
- eççük şu dolmadan alsaydıy ya lan?
+ dolma yedik zaten dede biz.
- ama anaaney üzülü..
+ tamam dede geldim.

(bkz: babaanne)
(bkz: ölümü gör bak)

bir de ekmeksiz yeci takımındansa işiniz zordur.

yanına sağlam gidilip, yanından hasta çıkılmasına neden olan kişidir. akşamın sonunda o kadar çok şeyi birbirine karıştırmışsınızdır ki artık soda bile çare olmaz derdinize. koşup eriteyim desen mideden guluk guluk ses gelir. ev sahibinin iyi niyeti sizi sağlığınızdan eder.

yeter artık! diyerek, tabağın kafasına geçirilmesi gereken kişidir.

(bkz: annem)

Yemeğini misafirperverlik ve samimiyetle harmanladığını düşünen ev sahibidir.

Neden yemek yemek istemediğinize dair türlü senaryoları vardır:

Senaryo 1:
- kilo alacağım diye mi yemiyorsun?
Monolog 1:
- e zayıfsın zaten, hem sen gençsin, yakarsın.

Senaryo 2:
- çekiniyor musun?
Monolog 2:
- burası senin de evin, aşk olsun ben yabancı mıyım?

Senaryo 3:
- tok musun yoksa?
Monolog 3:
- azıcık tadına bak en azından.
Öneri 1:
- dur sana tatlı getireyim, tatlı ye, hiç bir şey yemeden olur mu?

nerede eski ısrarcı ev sahipleri. şimdi utanıp yok diyorsun hemen vazgeciyorlar sofra kurmaktan.
ayıp ediyorsunuz ama he