bugün

Kısa Yoldan Ulaşmayı Düşünüyorum Şahsen Ve Herkes De Tahminim Öyle Yapıyodur.
Sıçarken alınız.
2 duble centilmen Jack , az yeşil zeytin. Sonrası kolay.
Düşünmüyorum genelde. Pat diye karar veriyorum. Düşününce işin içinden çıkılmıyor çünkü. Ne demişler en kötü karar bile kararsızlıktan iyidir.
kimseye danışmam
ölçer biçer düşünürüm ama ilk aklıma geleni yaparım ve genel olarak yanılmam.
Ten rengine bakıyorum.
Pardon yanlış oldu sanırım.
(bkz: istihare namazı)
zor bir karar ise almıyorum.
Sabrediyorum.
Mantığına, algısına, yüreğine güvendiğim insanla konuşmak, fikir almak.

En akıllıca olanı bu.
2-3 gün boyunca derin bir sessizliğe bürünüp tüm olası durumları değerlendirip en çok lehime olan olası durumun gerçekleşmesi için kararları vermeye başlıyorum. bu süre zarfında kimse ile alacağım karar hakkında fikir alışverişi yapmıyorum. çünkü kişilerin vermiş olduğu tavsiyeler doğrultusunda kararlar vermem, o kişilerin daha sonra doğan sonuçlar üzerinde hak iddia etmelerine sebebiyet verebilir. bir anda sizin olan davanız birden fazla kişisinin davası haline gelebilir.

vermiş olduğunuz kararın iyi veya kötü olacağını bilemezsiniz ama başkalarının üzerinizde hak iddia etmesine engel olabilirsiniz.
ilk önce swot analizi yaparım daha sonra analiz üzerine seçenekleri ikiye indirir ve bu seçenekleri fikrine değer verdiğim insanlara sunar daha sonra memesi büyük olana karar veririm.
O an ki psikoseksüel duruma bağlı. Daha fazlası değil.
Sağ bacağımı kaldırıp burnumu olduğum yere sümkürüyorum ben.
Hiç bişey.zaten Sonuç değişmiyor herşey olacağına varıyor.
yürüyüşe çıkıyorum. Sakin, uzun bir yürüyüş kafamı netleştirmemi sağlıyor. Hızlı karar vermem gerekiyorsa da kafamda bir fikir illa ki vardır, üzerine bir gece uyuyor, ertesi gün baştan düşünmeye başlıyorum. Fikrim hala aynıysa sağlamasını yapmış oluyorum.
ilk aklıma geleni yapıyorum. Sonrada götüme kaçıyor. Onun için iyice düşünmeden bir bok yapmayın.
Enine boyuna düşünmek en sık yapılan şeydir.

Alacağım kararın beni nasıl etkileyeceğini, getirilerini, götürülerini, yaşamıma ve sevdiklerime nasıl etki edeceğini düşünürüm.
Olur da pişman olursam neleri kaybedeceğimi ve bunlara katlanmaya deyip değmeyeceğini ölçüp biçerim.

Kararımı alırım ve geriye bakmam.
Doğru kararsa sefasını, yanlış karar ise de cefasını çekerim gıkım çıkmadan.
Çünkü benim kararım, benim hayatım, sorumlusu benim!