bugün

Türk mutfağının vazgeçilmezidir. hemen hemen her yörede yapılır, yenir.

"yiyecek" olarak aşureden sonra gelir benim için. biri tatlu diğeri yemek de olsa öyle işte.
öğrencilik zamanlarında anne yemeğinin ne olduğunu en iyi anlatan yemek.
bir zeytinyağlı lezzet klasiği olarak bir gün dinlenip de yenildiğinde damak zevkinin zirve yapmasına sebep olur derim bir egeli olaraktan, tek tek basarak bade süzerekten.
taptaze yarım ekmek arası bile gider. piştikten bir gün sonra yenmelidir. afiyet olsun.
bol soğanla yapıldığında daha bir lezzetli olan yemektir.
görsel
olsa da yesek dedirten yemek. hele de kilciksizsa of of.
kralını yapabildiğim ve dünyanın en güzel yemeği.
nimete laf söylemek gibi olmasın ama bu yemeğe dünyanın en güzel yemeği, şaheser diyenler ya yalan söylüyorlar, ya adam gibi yemek yememişler yada ağzının tadını bilmiyorlar. yemek konusunda hassas biriyim bir taze fasulye ne kadar leziz olabilir ki?*
hala çok sevdiğim kadını tavladığım hayatımın yemeği.
bayıla bayıla yediğim yemektir.
yergen hayatın anlamını sorgulatan, pul biberle daha da bir hoş olan yemeden ölünmemesi gerek, ölüyü de diriltebilecek tatta bir yemek.
hoş gelmiş, inşallah kızdır...
çok severim.
haziran ayı taze fasulyenin tam vaktidir, o aylarda yapılan zeytinyağlı taze fasulyeye doyum olmaz. bol domatesli şöyle, suyuna ekmek bandırmalık. dolaptan çıkar çıkar ye, allah allah dedi genç osman.

yoğurt veya salatalık söğüş çok güzel yancısı olur bu yemeğin. cacık da yapabilirsiniz.

geeel haziran geelll, bitsin bu hasretlik.
güncel Önemli Başlıklar