zengin olma hayalinizden ne zaman vazgectiniz

yerlerde sürünen maaşınız ile yaşadığınız derme çatma , şu an tam olarak hangi mimari anlayışla bağdaştıracağımı şaşırdığım beş para etmez eviniz...golden retriever ile bir aile saadeti yaşamak yerine belediyenin barınağından hayvansever davarların eylemlerinden bıkıp kaçan uyuz , kırma bir it ile idare etmek... dünyayı gezme fikri ile tutuşan ergen bünyenizi söndüren, soğuk duş etkisi yaratan güney'e bile kaçamama gerçeğine teslim olmanın acısı..

hani lan zengin olmak için elinizden geleni yapacaktınız? fakir güruhun elinden kurtulup basamakları tek tek çıkacak, kapitalizmin yüz akı olup keynes'e selam edecektiniz ? oysa düşleriniz vardı sizin. o aptal pembe panjurlu fakir evi yerine beykoz'da villaları dizecektiniz. ne çabuk pes ettiniz? bu sefil dünyanızda mecaliniz kalmamış artık , belli ama hiç aklınıza gelmiyor mu o kurduğunuz son hayal?
bazılarımız bir kuş gibi gökkuşağının üzerinden uçup diğerlerinin artık hayal bile edemediği yerlere gitti canlarım. siz arkada kalanlarsınız, kaybedenler...