zat i sahane

genelde abartı veya alaycı durumlarda kullanırlar.

Sultan ikinci Abdulhamid han için kullanılır.

bazı insanlar tarafından her gün maalesef sık sık duyulan ve artık rutin hale gelip özelliğini kaybetmeye başlayan söz öbeği.

hatta bir süre sonra baymaktadır, çünkü yetersiz gelmeye başlar. "şahane" kelimesinin tanım sınırlarının ötesinde olan insanlar bundan rahatsızlık bile duymaya başlarlar. hakaret sayanlar da vardır artık bu söz öbeğini.

osmanlı padişahlarını ifade edebilmek için de kullanılan bir sıfat.

mükemmel(e yakın) bir karaktere sahip olan insanları belirtmek için kullanılan bir söz öbeği.

yani (bkz: nietzsche) nin deyimiyle -kesinlikle tam anlamıyla ihtiva olunmamakla beraber- bir nev'i,

(bkz: ubermensch)

ayrımsız tüm peygamberleri saymazsak, misal bir (bkz: hz ali) , (bkz: hz ebubekr es-sıdk), (bkz: geylani) veyahut daha geniş bir ifadeyle ele alırsak zamanının bütün velileri.

edit: übermensch ile tam olarak eşitlemememizin yegane sebebi, (bkz: makyevelizm)e düşmek sebeb-i suretiyle, amacımıza varalım diye yanlış araçlar kullanmamak isteğimizdir. Zira zat-ı şahane'ler gerçekten çok ama çok kısıtlı olup sadece Allah'ın isteğiyle doğarlar insanlığın üzerine; ama şu işe bakın ki, kaderin ne ilginç bir cilvesidir; bu kavrama en yakın kavramın batı dünyasında doğuşuna bilmeden sebep olmuş kuramcı nietzsche gibi bir 'nasipsiz dahi' olmuştur.

başka bir 'nasipsiz dahi' için (bkz: eflatun) veya nam-ı diğer (bkz: platon)