bugün

güzel anlarda insanın temennisi, duası, isteği olabilecek hadise.

edit: başlık yine başıma kalmıştır.
(bkz: murphy)
anı yaşamak varken boş bir uğraş.
sıkıcı bir iş gününde sık yaşanan bir durumdur. "aq bu saat niye hiç ilerlemiyo" sendromu sarıp sarmalar nefes bile aldırmaz.
Benim için zamanın durduğu anlardan biri, berber, çenemin altındaki sakallları keserken dibime kadar girmek suretiyle bana bakacak alan bırakmamasıdır. Şöyle ki, onunla göz göze gelmemek için gözlerimi her saniye köşe bucak bir sağa bir sola kaçırma anıdır. Ee göz göze gelince oda kitleniyo bende, korkuyo insan zaman duruyo, utanıyo insan.
zaman hiç durmaz, akar hep. yine de bir şeyler yapabilmek için daima vakit vardır.
başlıkla alakalı harika bir site. fotolar ile zamanın dırmasına örenkler.
http://stoptime.yeeti.com/
Zamanın durmasını istediğiniz anlar olurdu; Sevdiğiniz kişiye dokunurken, yağmur yağarken, okunan kitabın en güzel bölümündeyken, kedi severken, çektiğiniz acıyı taşıyamazken, uyurken, bağıra bağıra şarkı söylerken, resim çizerken, birisiyle konuşurken, aşık olurken, en mükemmel anda olduğunuzu düşünürken...

Zamanın durmasını istediğiniz o birçok an; sizin kayıplarınız ve sizin ödüllerinizdi aslında. Onları saklamak istiyordunuz yalnızca. O varlıklarınızın yitirilmemesi için uğraşıyordunuz kim bilir ve elinizden tek gelen şey ise zaman durmuşcasına o şeyi sürdürmek oluyordu.

Zamanın işlemesi sizi endişelendiriyordu ve siz, sizden bir şeyler geçmesin istiyordunuz.
Zaman yoksa zaten durmasınada gerek yoktur.
imkansız bir şeydir. zaman varsa durmaz, devam eder.
ahmet hamdi tanpınar'ın(1901-1962) sahneye girme zamanıdır:

NE iÇiNDEYiM ZAMANIN

Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpâre, geniş bir ânın
Parçalanmaz akışında.

Bir garip rüyâ rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgârda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.

Başım sükûtu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
içim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;

Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim...