bugün

daha da kötüsü günlük değişen müzik zevkidir. bir gün rihanna dinlerken, ertrsi gün rihanna dayanılmaz geliyor ankara havasına geçiyorum, ertesi gün klasik müzik... ay bipolar falan mı var acep bende?
ruhsal olarak karmaşa içindeyim. evet.
yaşın ilerlemesinin ve merak duygusunun da payı olan zevk.
anlık içinde bulunduğu duruma göre değişen zevktir.
olgunlaşmayla birlikte değişen müzik zevkidir aslında. insan "bireyselleşmesini" tamamlamadığı dönemlerde yani kendini kendi olarak ifade edemediği dönemlerde başka şeylerle ifade etme güdüsünü taşır.(vücuda yaptırılan dövme, bir mesaj taşıyan baskılı tişört gibi) müzik de bu ifade tarzlarından birisidir. söz gelimi ilkokul döneminde "rap", lise döneminde "rock" ve türevleri müzik ile kendini ifade etmeye çalışan bireylere aşinayız. hatta "metal müzikten başka tür dinlemem", "türkçe sözlü şarkı dinlemiyorum yeaa" benzeri cümleler kişinin bireyselleşmesini henüz tamamlayamamış olması sebebiyle kuruluyor.
gelişime, öğrenmeye ve değişime açık beyinlerde olan yolculuktur. bırakın sadece dinleyici olmayı, 30 sene müzikle uğraşıp hala "yaar yaaarim, bittim" diye anıranların pek uğramadığı duraklardır.