bugün

Eski nesiller bilir, sözlükte geçen yoğun yazış döneminden sonra bir durgunluk gelir ki yazar bu dönemde okur durumuna geçer. Öyle manik bir an gelir ki aklına geleni sözlüğe yazarsın.

Çünkü sözlük dosttur, sırdaştır, dert ortağıdır. içini dökersin ve seni duyan birileri olduğunu bilirsin.
artık gelmeyendir. mecburmuşum gibi takılıyorum. yılların alışkanlığı.
ara sıra geliyor da görüş bildirecek başlık gelmiyor. anca çoluk çocuk eğlencesi saçma konular. mesela gece sözlüğe giren kızın asıl amacı ne olabilir ki arkadaşlar?