yıllar sonra asker arkadaşını görmek

bende de daha değişik varyasyonu olan bir vaka. üniversiteden (olup sonra atılan) bir arkadaşımı askerlik yaparken çıktığım bir çarşı izninde tuvalet bulur muyum diye şöylesine uğradığım bir kahvehanede iskambil oynarken görmüştüm. (bu arada üniversite şehrimiz türkiye'nin bir ucu, askerlik yaptığım şehir ise türkiye'nin öbür ucu denecek kadar uzak.)

beni tanımazsa kendisini tanımayacağım arkadaştır.
askerlik öyle bir mevhum ki hafızamda gereksiz yer işgal etmemekte.

bu anı yaşamak istediğim için 1 yıldır hiçbir devremin telefonunu açmadım. 4 yıl 6 ay da sabredin çömezler aksjdnajkdn

10 sene oldu neredeyse kimseyi görmedim ..

orduevinde darbuka çalan bir roman çocuk vardı. geçen kendisini tvde gördüm. kibariye nin saz ekibindeydi.