yüzü bile zor hatırlanan kızı sürekli düşünmek

Yalnızlıkta son noktadır.

gecmis olsun ipi tutmussunuz.

o da bir şey mi?

ben hiç tanımadığım bir kızı sadece düşünmekle kalmadım hakkında bir sürü de yazdım.
o bir ağaç oldu sonra onunla top adasına gittim, o çok hasta oldu, bir barda onunla konuştum, onunla birlikte sustum. beni terk etti, onun kollarında öldüm, orta okulu birlikte bitirdim.
üniversitede karşılaştım.
bana "benim çocuğum olmaz" dedi. ona "seninle çocuklarımız olmasın istiyorum" dedim. sonra başkasıyla evlendim 2 oğlum oldu. onun olmadığı hikayelerde herkesi öldürdüm.

bir barda kız arkadaşım şarkı söylerken ben onu düşünmekten hiçbir şarkıyı duyamadım. bir ağacın altında kahvaltı yaptık ama onun canı o gün biraz sıkkındı. olsun dedim hep mutlu olacak değiliz ya benim de canım sıkıldı.
ona hiç yalan söylemedim.

Özetle zor olmayan eylemdir.

insan maldır az biraz, o yüzden yapar böyle şeyler. yalnız kalmanın sonucudur.

bana defalarca açılan ve benim defalarca reddettiğim, bugün söylese yine istemeyeceğim kızı bile düşünüyorum zaman zaman. konuşmuyoruz artık ama aramak, mesaj atmak istiyorum. kendimi zorluyorum bunları yapmamak için.

arayınca terslemeyeceğini, iyi bir arkadaş olarak kabul edip konuşacağına da eminim. konuşmak istemiyorum kısacası, çünkü çok yıprandık. gerçekten çok büyük mallık bu yaptığım, hem istemiyorum hem düşünüyorum.

e düşünüyorsan konuş, yok olmaz.
e konuşmak istemiyorsan düşünme, ona da yok olmaz.

siktir git ya, kaç yaşına geldin, mal mal işler yapıyorsun.

edit: erkekler salak, hakikaten gerizekalı. kızlar az bile yapıyor. aferin lan kızlara. sıçın ağzımıza.

not: moralim düzelirse bu yazdıklarımdan pişmanlık duyup yeni bir editle durumu toparlama çabalarına gireceğim.

edit 2 : sayın eksi veren, bir önerin varsa söyle de bu mallıktan kurtulalım.

normal olmayan durumdur sen kızın yüzünü hatırlama hakkında bir şey bilme sonra kalk sürekli onu düşün ilginç doğrusu.