yörelerimiz türkülerimiz

işte o meşhur jenerik

denk geldiğimde yaşama sevinci ile dolmamı sağlayan radyo kültürünün ölmediğini gösteren programdır efenim.

trt'nin en içten, en sıcacık programlarından biriydi.

yamulmuyorsam program başlarken tanıtım görüntülerinde fötr şapkalı bir dede elinde asasıyla oynardı. güzeldi güzel.

http://www.swfcabin.com/swf-files/1317766938.swf bu şekilde bir jeneriği vardı. ***

(bkz: can sıkıntısının insana yaptırdıkları)

Harika bir jeneriğe sahip programdır.Bir yandan Anadolunun çeşitli yöreleri gösterilirken, aynı anda o yörelere ait türkülerin ezgileri çalınır. iç anadolu yöresinden türkü çalar, buğday eleyen bir kadın görünür,arada diğer yöreler de gösterilir. en sonundaki ezgide kemençe kendi diliyle konuşur: "sivrinin tepesinde vardır dikili taşlar" diye. görüntüde yayla da horon çeken folklor ekibi ve bastonuyla birlikte oynayan bir dede görünür. finalde de bağlama "ile ula ula niyazi yiyece müsün beni, adam adamı yese buban yerdi neneni" çalar, görüntüde köyde arkasına çocukları toplamış yürüyerek kemençe çalan uzun burunlu bir adam görünür ve jenerik biter. Ne zaman denk gelinse seyrettirir kendisini.

trt'nin en güzel programlarıdan biri idi. ne yazıkki artık yok. halbuki trt'nin raiting kaygısıda yok.

bir ara rahmetli thm sanatçısı atilla içlinin sunduğu güzel program.artık fazla reyting almadığı gerekçesiyle yayın hayatına son verilmiştir.halbuki ülkemizi tanımaya devam ediyorduk.