yunus emre

Bir Anadolu ozanı.

türkiye'den filozof çıkmıyor diyenlere verilecek en güzel cevap.

gelse de celalinden cefa,
yahut cemalinden vefa,
ikisi de cana sefa,
kahrı da hoş lütfu da hoş.

demiştir.

karacaoğlan ve köroğlu gibi hakkında pek çok değişik rivayet bulunan, anadolu' nun değişik şehirlerinde adına mezar olan halk ozanı.

işitin ey yarenler aşk bir güneşe benzer
Aşkı olmayan kişi misali taşa benzer

Demiş.

200 tl'lik banknotların üzerinde resmi bulunan osmanlı şairi.

Ramazanda, iftarı beklerken izlerdik güzel diziydi. Ramazan ayını özledik.

görsel

Kendini bilmemde dizisi güzeldi.

"yalancı dünyaya konup göçenler
ne söylerler ne bir haber verirler
üzerinde türlü otlar bitenler
ne söylerler ne bir haber verirler

kiminin başında biter ağaçlar
kiminin başında sararır otlar
kimi masum kimi güzel yiğitler
ne söylerler ne bir haber verirler

toprağa gark olmuş nazik tenleri
söylemeden kalmış tatlı dilleri
gelin duadan unutman bunları
ne söylerler ne bir haber verirler

yunus derki gör taktirin işleri
dökülmüştür kirpikleri kaşları
başları ucunda hece taşları
ne söylerler ne bir haber verirler.."

Böyle bir insan gercekte var oldu mu
Yasadimi çok merak ediyorum.

yaradanın sözcüleri en kötü zamanlarda bile bizimle beraberdi, yunus emre bu insanlardan biri. ışığın rabbine varmak ve maddi prangalardan, sahte kurtuluş vaazlarından kurtulmak için sığınılacak tek liman.

türkiye özelinde.

Bir garibin duasına gir. Kurtarırsa o kurtarır.

Cennet Cennet dedikleri birkaç köşkle birkaç huri
isteyene ver sen onları, bana seni gerek seni

ete kemiğe büründüm
yunus diye göründüm.

Hakk’ı gerçek sevenlere cümle alem kardeş gelir.

Hiç kimseye yan bakma! Öfkelenip sert çıkma! Kalp Allah’ın evidir, bu evi sen yıkma.

üst düzey bir şairdir.

gel gör ki, yer yer tarikatçılığı yadsınamaz düzeydedir. bir şeyh eteğine tutunmayı zorunlu görür.

Ama hiç değilse tarikatı maddi bir rant alanı olarak tasarlamaz. Hatta tam tersine bunlara hevayı men eder.

Dervişlik dediğin hırka ile taç değil,
Gönlünü derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil.

Ak sakallı bir koca,
Hiç bilmez kim hal nice,
Emek vermesin hacca,
Bir gönül yıkmış ise… vb.

Hakkında rivayet edilen menkıbeler de özünde tevazu barındırır.

Mevlana denilen moğol yalamasından kat be kat evladır.

Ete kemiğe büründüm,
Yunus diye göründüm.
Sıyırın eti kemiği,
işte onun sesi, işte onun kendisi.

Hallac-ı mansur’un günahı, düşüncelerini daha dolaysız anlatmasıydı, sanırım.

Bir dostum bana; yanlış şaka yoktur, yanlış yer ve zaman vardır, demişti.. belki de bu, diğer her şey için de geçerlidir.

Öte yandan, üstteki dizeler belli bir vezin ölçüsünü takip etmiyor.. yunus’un dizelerine tahrifat yapılmış ya da yunus adını kullanan başla bir şairin muhdes durumdaki bir eklentisi de, yunus emre’ye mal edilmiş olabilir.