bugün

Acep şu yerde varm'ola
Şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı gözü yaşlı
Şöyle garip bencileyin

Gezdim Rum ile Şam'ı
Yukarı illeri kamu
Çok istedim bulamadım
Şöyle garip bencileyin

Kimseler garip olmasın
Hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın
Şöyle garip bencileyin

Söyler dilim ağlar gözüm
Gariplere göynür özüm
Meğer ki gökte yıldızım
Şöyle garip bencileyin

Nice bu dert ile yanam
Ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam
Şöyle garip bencileyin

Bir garip ölmüş diyeler
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin

Hey Emre'm Yunus biçare
Bulunmaz derdine çare
Var imdi gez şardan şara
Şöyle garip bencileyin

bestelendiğinde insana müthiş huzur veren şiirlerdir! yobazları bırakınız; gerçek islamiyet, hoşgörü ve tevazuyla sevdirilir insanlara!
Ebu Suud efendinin (papucumun efendisi) kendisi çok müslümandı ya.

O kim ki Anadolu nun alimine laf söylüyormuş.
Ebu sud efendinin demesine göre bu şiirleri okuyan kafirdir. Evet.
Gelen geçer, konan göçer şiirinden:

Bu dünya kimseye kalmaz, anadur ölümün zinhar
Kaçan kimse gider gelmez, anadur ölümün zinhar

Gelen geçer, konan göçer, nasip oldukça yer içer
Ecel ömre kefen biçer, anadur ölümün zinhar

Üstüne çün çöker dağlar, ecel gelir dilin bağlar
Kalır bu bahçeler bağlar, anadur ölümün zinhar

Kefen donun ola toprak, bitiser üstünde yaprak
Dola gözlerine toprak, anadur ölümün zinhar

Nice cem'ettin ise mal, alır varislerin filhal
Sinde sen çekersin vebal, anadur ölümün zinhar

Pes anı sanma malındır, haram ise vebalindir
Helal ise sualindir, anadur ölümün zinhar

Kalır ayruklara malın, seninle gider amalin
irişmez bir pula elin, anadur ölümün zinhar

Geri gelmez varan anda, kalır ol karannu sinde
Sevap işleyu gör bunda, anadur ölümün zinhar

Günahkarsın günahın çok, günah için bir ahın yok
Varacak gayrı rahın yok, anadur ölümün zinhar

Yunus tak boynuna bendi, sonra halka ver bu pendi
Cihandan kes bu payvandı, anadur ölümün zinhar
ben yürürm yana yana
aşk boyadı beni kana
ne akîlem ne divâne
gel gör beni aşk neyledi

gâh eserim yeller gibi
gâh tozarım yollar gibi
gâh akarım seller gibi
gel gör beni aşk neyledi

akarsularım çağlarım
dertli ciğerim dağlarım
şeyhim anuban ağlarım
gel gör beni aşk neyledi

ya elim al kaldır beni
ya vaslına erdir beni
çok ağlattın güldür beni
gel gör beni aşk neyledi

ben yürürüm ilden ile
şeyh anarım dilden dile
gurbette halim kim bile
gel gör beni aşk neyledi

mecnun oluban yürürüm
o yâri düşte görürüm
uyanıp melûl olurum
gel gör beni aşk neyledi

miskin yunus bîçâreyim
baştan ayağa yâreyim
dost ilinden âvâreyim
gel gör beni aşk neyledi

(bkz: gel gör beni aşk neyledi)
çıktım erik dalına,
anda yedim üzümü.
bostan ıssı* kakuyub,*
der 'ne yersin kozumu.*'

ayrıca söz ola şiiri tek kelimeyle mükemmeldir.
lim ilim bilmektir
ilim kendin bilmektir
sen kendini bilmezsen
bu nice okumaktır.
tasavvuf edebiyatının içinde arı türkçeyle yazılmış. muhteşem şiirlerdir.