bugün

solcular super insanlardir cunku. arada 3-5 istisna hep cikar.
senaristlerin ve yönetmenlerin sol görüşe yakın olmalarından kaynaklı durumdur. kişi en iyi kendisini anlatır, demek ki iyi ülkücü ya da ümmetçi yazar-senarist yok.

he mahsun örnek olarak verilebilir. adam gitti "new yorkta beş minare" diye buram buram bir fettullah gülen propogandası içeren film yaptı. baya birkaç milyona yakın izleyiciye ulaştı. bence kötü filmdi ama adam ideolojisini baya kişiye yansıtmayı başardı.
Şekilci ve genellemelere bayılan bir milletiz. Ne olmasını bekliyoruz? Tü, kaka, pis sağ ve yaşasın sol. Sağ ve sol denen şeyin keskin sınırları var mı ki insanlar net bir şekilde kavga etsin ve süper insanlar ile kötü insanlar oluşsun? Ortak hedeflerde birleşmek yok mu? Şekilcilikten vazgeçildiği zaman ortadan kalkabilecek bir genelleme.
işin daha sinir bozucu tarafı gerçek hayatta solcuların büyük çoğunluğunun bu namuslu ve erdemli olma halini ciddiye almaları ve en namussuzca eylemlerinden bile egosantrileri sebebiyle pişmanlık duymamaları. adam kayırmaca bunlarda, devletin malını yemek bunlarda, rüşvet bunlarda, kadın haklarına saygılı gibi görünüp güzel kadınlara yavşama taciz etme bunlarda, devlete sövüp devlet dairelerinde iş yapmadan oturma bunlarda, devleti savunuyormuş gibi görünüp karşıt görüşteki insanları bu şekilde ekarte etme bunlarda. bu solcuların güzel bir vasfı var mı ki ?