yer vermeyince taciz eden yaşlı

teyze ya da amca farketmeksizin yer olmadığını ve kendisinin aykata kaldığını gördüğünde söylenmelere rencide edici ithamlarda bulunmaya başlama halidir.
bazen daha kötüsü olur ki iğrençtir amca yanınıza yapışır ve omzunuza hafif hafif değdirmeye başlar.

ilk başta gözleriyle hafif hafif bakışlar atar , sevimli numarası yapar. Bunun işe yaramadığını görünce yaşlılığını otobüsteki diğer yolcuların desteğini almak için kullanarak ufak ufak söylenmeye başlar. Önce yanındaki orta yaşlı amcaya sonra diğer yanındaki orta yaşlı teyzeye. Durum öyle bir hal alır ki en sonunda otobüste istenmeyen kişiymiş , birazdan herkes size saldıracakmış gibi hissedersiniz. Bazen yaşlı kişinin yanlısı olan fanatik taraftarlar çıkıp sizi direk olarak sözle taciz eder ve kalkmanız konusunda zorlar.

psikolojik baskıyla amacına ulaşmayı hedefleyen ve muhtemelen başarılı olan yaşlıdır.

(bkz: yaşlılarda saygı diye bir şey kalmadı azizim)

sırf yaşlı olduğu için kendini birşey sanar bunlar.

insanlar 20 yaşındayken yaşlılara karşı genel anlamda çok tolerans sahibi olmuyor (mesela benim yer verme durumum söz konusu değil çünkü toplu taşımayı kendimi bildim bileli kullanmıyorum.. ama çarşıda, şurada burada denk geliyorsun)... 40'lı yaşlar kendini göstermeye başladığında ise, bakış açın değişiyor çünkü kendi anne-baban da artık 50'lerinde değil, 70 sınırlarında oluyor..

taciz etmesinler ama taciz etmeye de ihtiyaçları kalmasın.. neticede sen anneme yardımcı olursan, ben de bilmeden bir gün babana yardımcı oluyorum.

içinden gelen verir, gelmeyen vermez.

böyle olmasın diye ben otobüste hep en arkada otururum ya da ters otururum çünkü yaşlılar buralarda pek oturmak istemezler. şu an minibüste en arkadayım.

görsel
görsel

yaşlılar genel manada bi tacizci zaten.