bugün

"arzulanmanın tatminini yaşamak. tek amaçları bu" bukowski'nin kadınlar kitabından...

(not/düzenleme: başlık üstüme kalmış niye haber vermiyosunuz olum.)
on/off düğmesini bulana kadar çabalayın.
yol yakınken vazgeçin.
adet günlerine denk getirilmemesi gerekir. bil ki kadınlar kanaması geçene kadar çektiği acıyı karşısındaki erkeğe de çektirmek için son demine kadar savaşırlar. nitekim başarılı da olurlar. sanki sen kanıyormuşsun gibi bir hissiyat uyanır içinde.
lüzumsuzdur, ama denerseniz heba olacağınız için değil. gayet kolayca onları heba edebilecekken böyle gereksiz işlere girişmenin lüzumu olduğunu ancak ve ancak bir kadın iddia edebilir gizlediği egosundan ötürü. onlardan istediğiniz her ne ise onları anlamadan da elde edebileceğinize göre bu kadar çabalamanın gereği yoktur götünüz kaşınmadığı sürece.

salın eksileri kızlar vole çekecem suratınıza.

edit: bence siz siktir edin kadınları falan, önce şu eksileri anlayın.