bugün

tamamen kişisel zevk ürünü olan,yemeğin tüm lezzetini taşıyan suyuna bir parça koparılan ekmeğin batırılması ve afiyetle yenilmesi durumudur. *
(bkz: bandıra bandıra ye beni)
(bkz: doyamazsın tadıma)
(bkz: 90lar)
diyetisyenlerin şiddetle kaçınmamızı tavsiye ettiği ,ancak damak tadına hitabettiği için zor karşı konulan durum.
kurufasulye yerken kesinlikle yapılması gereken olay. zira kurufasulyeyi efsaneleştiren eylem budur.
Of en guzel yeridir, bole bıde ekmegın köşesi olursa ah ah..
zamanında osmanlı bankasının kurulma sebebidir."osmanlı ban-kası" ayrıca (bkz: igrenc espiriler)
lokantada yemek yenmesi durumunda 1.50 ytl ile ne kadar doyarsam kârdır denilerek gerçekleştirilen eylem.şiddetle tavsiye edilir.
(bkz: karın acıktıran şerefsiz başlıklar)
(bkz: tiridine banmak)
mutluluğun resmidir abi yıllarca kimsenin çizemediği aksini iddia eden varsa kanıtlayabilirim..
bununla ilgili bir bilmece sorulagelinir ;
- biliosun osmanlılar sulu yemekleri çok severlermiş, böyle ekmeklerini bana bana yerlermiş yemeklerini... her neyse, osmanlılar yedikleri yemeklerin suyuna ekmeklerini banarken kollarında bi kas oluşurmuş. bu kasın adı neymiş ?
+ neymiş abi ?
- osmanlı bankası... haeuhauhea
+ git bi çay koy...
yemeğin tadını doya doya almaktır.
agzının tadını bilen insanlarına yaptıgı eylem
dünyanın en güzel eylemlerinden bir tanesidir.
yemeğine bağlı olarak zevki de değişecek olan eylemdir.

şimdi bir kuru fasülyenin suyuna banmak ile kavurmanın suyuna banmak bir olmaz sonuçta.