yaşanılan ülkeden tiksinmek

genç, dinamik gelecek diye düşünülen kişilerin fiili.

genç bir doktor adayıyım,

düşünüyorum, bitirince ne olacak? tus zaten yazılı olacak, torpil her yerde.

buraya ne zorluklardan, sınavlardan gecerek geliyoruz,

savcı rehin alınır,
doktor dayak yer,
hastaneye sıçan insanlar,
haftanın her günü nöbette olan abiler,

insanlar, istekleri,
muayene sırası diye bir şey bilmeyenler, hazir bahsetmisken bundan, tip ogrencilerin fakulte hastanesinde sira beklemeden girme hakki var lakin onumdeki kisileri bekliyorum nezaketen, kronun teki geliyor, ben odaya girince hemen bi ilac yazdircaktim falan, ulan ayi, o kapali kapi hasta kisinin mahremidir. biraz saygı.

sevgiden,saygidan eser yok,
şiir okuyamaz olmuşuz,
kitap mi o da ne?

ilerde ne olacak, niye bu kadar okudum, didindimki diyorum.
cocuklarim rahat olacak mi?
eşimle rahatça gezebilecek miyim?
hastanede bir kurşunla ölecek miyim?

tiksiniyorum.

Ülkeden ziyade yasanilan dünyadan tiksinmek.

Sürekli savaş haberleri, guclunun zayifi bi cirpida yemesi, parasi olmayanin insan bile sayilmamasi, egoist ve bencil bireyler, kendisinden baska hic bir fikre saygi duymayan insanlar toplulugu.

Daha ne olsun ki tiksinmek bi yere kadar bazen kusmak geliyor insanin içinden.

Yediği tasa sıcmanın en güzel örneğidir bizim ülkemiz. Herseyde birinciyiz. Öldürülüp tecavuz etme kafasini kesip cantaya koyma öldürüp gömme küçük kizlara tecavuz etme gasp hirsizlik cinayetler vahsetler. Bu ülkeyi bu hale koyanların damına koyayım