bugün

Birçok şey söyleyebiliceğim bir dert kuyum vardı. Kovayı ne zaman çeksem ağzına kadar dert geliyordu. Bu kadarı intiharın sebebini açıklar şimdi deneyime geçelim. Piskoloğun verdiği anti-depresanlardan 15 tane aldım ve yuttum. Ardından beynim çatlıcak gibi ağrımaya başladı,miğdem aşırı şişti karnım semsertti deri yırtılıcak gibiydi. Gözlerim kanlıydı ve ap açıktı dakikada bir kırpıodum diyebilirim bunların yanında asıl ilginç olansa kendimi mutlu hissediyordum.Çünkü birşeyi unutmuştum bunlar anti -depresandı yani intiharı engellemek için verilen ilaçlardı. Kendimi hiç olmadığı kadar mutlu hissediyordum. 1500 lerden kalma bi fıçı şarap içsem anca böyle olurdum. Buz dolabını açtım ve yoğurt yemeye başladım ardından kustum ve rahat bi uykunun ardından kendime geldim. Ancak ölemememiştim çünkü o an yolunda olmayan hiç bişi yok gibiydi. Fakat ertesi gün ben dert kuyusundan gene dert dolu kovalar çekiyordum.

Not: Gerçektir.
deneyimse zaten yaşanmıştır, yaşanmışsa niye deneyim deme gereği duyulmuştur bir cevap bulunamayandır. sırf bu yüzden bile intihar edebilen insanlar vardır belki de. * *
herkesin aklından en az bir kere geçen kurguların hayata geçmesidir. yarıda kesilir her seferinde.
Ilac içerek intihar çalıştım. Fakat ictigim ilaçlar beni ishal yaptı. Ölmedim.

Ilac ile intihar edilmiyormus öğrendim.