yaşama gözlerinle dalmak gerek

yaşama kahramanının gözlerinden dalmaktır. ben bu dünyada en seni sevdim be adam..
tarık akan 'a...

atıştıra atıştıra sevecektik birbirimizi,
zamanla,

ne sen bir anda kar boran olacaktın
ne ben bir anda sele kapılacaktım

göz yaşlarımın tuzunu alıp götüren tüm utandıran heveslerin,
şimdi beni ıslatan hayallerimden başka bir şey bırakmadı bana..

ben çöle,
ben kuruluğa,
ben ıssıza razıyken
önüne katıp getirdiğin tüm acıları,
şiddetinden sevemediğim mevsimini simdi güzle sonlandırıyoruz.

yaşama gözlerinle dalmak gerek.

tarık akan'a,

sağanak şart değil ya
atıştıra atıştıra sevsek de olur

çiselese de olur
dolu dolu yağsa da

istersen arada yağ
istersen bir günde

ne ıslanmak derdimiz
ne de buz kesmek

her dalıp gidişinde
bin damla akıyor belki gözlerinden
yaşama gözlerinle dalmak gerek .

"hani bir ağaca kurt düşer ya,
kemirir kemirir..
büyüdükçe büyür kovuk.
çırpınır ağaç,
yarası büyük ne yapsın.
ağlar sessizce,
bekler çekip gitmesini kurdun.
anlayınca beklediğini ölümün
a benim gülüm.."

birbirine aşık iki yağmur damlası
çakan şimşekle birlikte
aşağı doğru düşerken
ayrılmamak için
bir camda tutunmaya çalışırlar
esen rüzgarla birlikte
aşkları da sürüklenir...