çok severim ben. önemli bir işim veya gitmem gereken biryer yoksa ıslanmayın tercih ederim. çok hoş bir hissiyat verir ezelden beri. hasta olmamaya dikkat etmek önemlidir ama.
sinüzit hastası olan insanlar için hoş olmayan durum.
görsel
görsel
arkadaşlar manyak mısınız? yağmurdan kim ölmüş.
daha o kadar delirmedim ama eskisi kadar nefret etmedigim bir gercek.
Yağmurda ıslanmayı sevmek,
Ne güzel bir şey,
Her damlada yeşeren bir fidan büyür içimde,
Nasıl bir rüzgar esmez olur durur şimdi,
Yağmurda ıslanmayı sevmek,
Sevmektir işte.

Evet.
Çok severim ama genelde annemle tartışmama sebep vereceğinden yapmamaya çalışırım.
ıslanmayı bırak, koşmak gerek. hissetmek gerek. Şemsiyesine sığınan korkakların aksine tadını çıkarmak gerek. Yağmurun, toprağın...

"Iy sıçım bızıldı" korkusu yoktur, dünyanın en rahat en güzel anıdır.

nasıl anlatacağımı şaşırdım. düşününce huzur buluyorum sevilmez mi yahu?
Çocukken güzel olan şeydir. Sırılsıklam olmak, su birikintilerinin içerisinde zıplamak. Masum, bedenimiz kirlense de ruhumuz tertemizken.
saç makyaj sıkıntısı olmayan insandır, çocukken hepimiz severdik.
Mal işidir lan harbiden.
Eğer anadoluda bir yerlerde bunu yaşıyorsam, seviyorum evet.. Ama istanbul'un o kalabalık caddelerinde olmuyor.. Huzur bulamıyor insan..
Toprağın kokusunu seviyorsan yağmurda ıslanmasını bileceksin.
eve dönülüyorsa sevilir, ama günün ortasında dışarıda yakalandıysam çok pis söverim.
"birazcık yağmur kimseyi incitmez."
bazen seviyorum.

nefes almaktan ibaret yaşamadığımı hatırlatıyor bana.
Hasta olacağını bile bile anın tadını çıkarıp iliklerine işleyen soğuğa aldırmadan tenine dokunan damlaları hissetmek.
Hiç acelesi olmayan insanlara eşlik eden hafif bir Ankara esintisi eşliğinde aceleyle yürüyorum. ilkbahardan eser yok. Güneş Ankara’yı terk etmiş ya da birileri kaçırmış ve şuanda işkence ediyor. Güneşin sevgilisi bulutlar ise bunu haber almış ve ağlamamak için kendini zor tutuyor. Ama bunu uzun süre sürdüremeyince bulutların gözlerinden ağır ağır süzülen yaşlardan bir tanesi tam kafama düşüyor. Bu süzülen bir damla; birazdan gelecek sağanak ağlayışın, hıçkırıkların, karanlığın habercisi. içimde buruk bir hüzün var, bulutları teselli etmek ve edememek arasında kalmış durumdayım. Ben henüz düşüncelerimle meşgul iken bulutların ağlama krizi sağanak halde başladı. Artık kendimi teselli etmem lazım, içimde büyük bir sızı.

http://mbsadam.blogspot.c...mura-semsiye-actilar.html
özellikle sağanaksa çıkar yürüyüş yaparım. o kadar yani.
Yaklaşık birkaç saat önce canınız en derinine kadar yanmışsa, içinizde kırılıp dökülecek en ufak sağlam bir parça kalmadıysa, saatlerce yürümüş ağlamış ama yine de o yangını söndürememişseniz yağmurda ıslanmayı seversiniz. Öylece durup her damlanın ruhunuza kadar girip o ateşi söndürmesini dileyerek saatlerce durursunuz. Sonra zaten zatürre falan olup ölmezseniz bile uzun zaman hasta yatıp acınızı çekecek dermanınız kalmaz. Sonuç: kesin çözüm.
Severun.
Ergenliktir. Ya da dertsizsinizdir. Hiç bu kadar boş olmadım.
Sevilmez mi ya?
insanın içi huzur dolar, rahatlarsın, özgür hissedersin, mutlu olursun.
Yağmur yağdığında sanki kezzap yağıyormuş gibi kaçışan insanları hiç anlamam.
esas sevilen su damlacıklarının ağır ağır düşüşünün size huzur vermesidir. bunun yanında yalnızlıkta yağmurda ıslanmayı sevme sebebimizdir.