yağmurda yürümek

En güzeli, yağma biçimine, hızına filan bakmayıp düpedüz ıslanmak, düpedüz ıslandıktan ve kilometrelerce yol yürüdükten, kafanda bir sürü öykü, şiir, devrim kurduktan sonra eve gidip kurunmak ve demli bir çay eşliğinde kestirmek yahut günün gazetelerini okumak olan fiil. Eksikse de bırak elleme.

Elindeki şemsiyeyi açmayıp kolunun altına koyup yürüdüğünde deli damgası yemene sebep olacak yürüyüştür.

Genelde güneşliyse bulunduğunuz yer, "hiç yoktan iyidir" hissi için;
http://rainfor.me/

az önce yaptığım eylemdir. ıslanmış, sessiz, kimsesiz, yalnız sokaklarda hafif yağan yağmur altında dolaşmak kadar güzel ne olabilir.

insanın derin düşüncelere dalması, kendini yargılaması, iç dünyasını dinlemesi ve bunun sonunda hayatı hakkında önemli kararlar almasına neden olandır. yağmurun, gecenin ve ıssız sokakların birbiri ile buluşması çeker insanı.

saçların bozulmasına vesile olan olaydır. şemsiye varsa, hava ılıksa, üşünmüyorsa hoş olabilir ama olmayabilir de.

hasta olmadığın sürece iyi bir eylemdir. rahatlatır.

yağmurda yürümek değil koşmak güzeldir.

mutluluğu aradığınız zaman sizi mutlu edecek bir eylemdir.

yüzünü yalayan her yağmur damlası, içinden atamadığın faşist yalnızlığı daha da yüzüne vurur, boynunu büker.

toprak yolda yürünüyor ise mis gibi toprak kokusu ile ayrı bir zevk veren yürüyüştür.

ah bir de yıldırım fobisi olmasa.

Özellikle şiddetli yağmurda yürümek çok güzeldir. Evet ıslanmak fazla olur biraz ama o zevk vazgeçilmez.

Bir filmde gorup de cok ozendigim eylem. Cikayim bir dedim o sirada yagmur yagiyordu. iki kere dustum ve bir kere de arabanin teki her tarafimi islatti. Uzak duruyorum tesekkur ederim ben almayayim.

iyi hoş güzelde arkam hep çamur oluyor.

Yanında biri olduğu zaman daha fazla tadı çıkar.

(bkz: sinüzit) hiç romantik değilim farkındayım ama bendeki etkisi sümük oluyor.

mallıktır efendim. gidip bir taksiye binin olmadı otobüs hiç olmadı bir şemsiye alın, fakir misiniz nesiniz?

not: hep bu tarz entry girmek istemişimdir.

Acaba koşsam mı daha çok ıslanırım yoksa normal gitsem mi diye düşünmeye engel olunamayan, şayet sigara içiyorsanız ıslanmaması için şekilden şekile girilen eylemdir.

en sevdigim aktivitelerden. sirf bu yüzden asla semsiye kullanmam.

"napıyo la bu amk bebesi" bakışlarına maruz bırakır.

YağMurda yüRüMek güZeldir. BirgüN yürüyüşe çıktım bizim sokakta yine, ve o dik yokuştan aşağı inerken bir çift gördüm kavga eden, istemsizce bakmışım biraz onlara ki bana baktılar aynı anda. Yüzümü çevirdim salak bir gülümseme ile, içten içe pardon dercesine. Ve arkamdan devam ettiler onlarda hararetli konuşmalarına, komik olan bakmasamda yankılanıyordu sesleri sokakta. Hafif yağmur yağıyordu, indim cıvıl cıvıl insanların arasına. Sokakta bir telaş vardı, herkes bir yerlere yetişmeye çalışır gibi, tıpkı hızlanan yağmur damlaları gibiydi onlarda. Iş yerlerini geçiyordum teker teker ve hala koşuyor herkes. Ben ise şemsiyemin altında, geniş KaldıRımda, yürüyüşüme devam ettim. sanki yağmur damlaları bir bana değmiyor ve koşuşan insanlar arasında görünmüyordum bile. Etrafımdaki telaş gülümsetiyordu beni, onların hayata o denli tutunması, önemsemesi banada hayat katarcasına, mutlu oluyordum. Ve yavaş yavaş insanlar azaldı sokakta, yağmur ne güzel yağıyordu, içime içime, sanki serinlik serpiyordu yüreğime. Insanlar azaldıkça sokakta, zaman duruyordu sanki, damlalar bile daha yavaş iniyordu o an. yağmurun verdiği serinlik bir an içimi üşüttü. Ama güzeldi yinede yağmur, yerlerin ıslak ıslak olması, sokakların telaş ve heyecanla dolması güzeldi. Ve girdim cafe ye, beni bekliyordu o güzel gözlerini dikmiş kapıya, kahvemi alıp geliyorum diye işaret ederken o aldığını gösterdi. Oturdum masaya, yagmurdan saçlarım kabarmıştı, utanarak yatıştırmaya çalıştım onları. Gülümsedi bana ve öpüştük yanak yanağa, gün başlamıştı artık o an ve o yağmurla.

bambaşkadır. ama romantizm olsun ayağına değil anlatmaya üşendim o zaman göstereyim.

görsel

kıvırcık saçlının yapmaması gereken eylem.

Asla bir koşmak değildir. Hele bir de modern folk üçlüsü varsa kulaklarda değmeyin keyfe...

ruhu dinlendirici eylem. çıplak ayak ile yeni dökülmüş asfalt üzerinde nisan yağmurunu karşılamak haz veren bu durumun son noktasıdır.