bugün

Dijital dunyadan uzakta, bir araya geldiklerinde kendilerine cok guzel oyunlar uydurabilen, eglenmeyi bilen nesildir.

Lisesiler bilmez efendim. Hatta universiteliler bile.
Bütün gün sokakta top koşturan, telefondan, bilgisayardan bi haber nesildir.
şanslı nesildik biz. hem teknolojiyi yakaladık hem çocukluğumuzu yaşadık. inşallah bu oyunları hatırlayanlar,özleyenler kendi çocuklarına bu oyunları öğretir de bu oyunlar yok olmaz.
Geleneksek oyunlarımızı haftada bir mutlaka oynatırım.
Körebe, arapsaçı, seksek, çelik çomak, saklanbaç, bülbül kafeste, çatlak patlak, birdir bir, istop, bezirganbaşı, yerden yüksek, el üstünde kimin eli, sıcak soğuk ve daha neleri....

Nasıl keyif aldıklarını tahmin bile edemezsiniz. Onları bırakın ben bile çocukluğuma gidip sırıtarak geri geliyorum.
Bilinçsiz, sonradan görme para babası yeni yetme ebeveyinlerin çocuklarına yaptığı kötülüğe ortak olamam ben.
Dilerim bir gün, gerçekten mutlu etmenin yolunu onlar büyümeden bulup, hayalllerini daha fazla çalmazsınız.
güncel Önemli Başlıklar