yazdikca insanin kendine guvenmesi

evet... kendine güvenmeyen nispeten içe kapanık olan kişinin yazmaya bulasması ile kendine güvenmesi, icindeki duyguları kesfetmesi ve fikrini söylememekten cekinmemesi olayı.

insan böyledir... her zaman ilkler zordur. insan kendine güvenmez pek ilk başlarda bu normaldir tabiki. ama yazdıkca acılır, yazdıkca coşar, yazdıkca daha çok yazmak ister. tıpkı obezite hastalıgı gibidir yazı yazmak bir kere başladınmı duramazsın.

öbezite öyledir. yemek yiyen bünye acıkır, acıkan bünye yemek yer, yemek yiyen bünye daha cok acıkır ve paradoks olur sonunda kendini durduramaz ve obezite denilen hastalığa yakalanır.

yazı yazmakta öyledir. insan bir kere yazmaya görsün yazdıkca yazmak ister, sonra okuyanlar oldugunu gördükce durduramaz kendini yazar, yazdıkca okunur, okundukca yazar ve paradoks olur ama ama bu paradoks onun hayatını genelde iyi yönde etkiler.

daha bir özgüven sahibi lustur artık. fikirlerini acıklamaktan korkmaz tepki alsa bile buna alısıktır.
yazar, yazar, yazar, hep yazar, yazar, yazar.. durdurulamaz yazdıkca yaza...