yazarların yaptığı en büyük sahtekarlık

Lisede sahte karne yaptım nasılsa ikinci dönem düzeltirim babamın ağzını çekmeyeyim şimdi demiştim dediğimde de haklı çıkmıştım.

Yaşamak.

Photoshopla sivilcelerime rötuş yapmak diyebilirim.

yurtta kalırken dönemin başında çamaşır yıkamak ve internet ücreti olmak üzere aynı miktarda iki ücreti yurdun hesabına yatırıp dekontları yurdun öğrenci işlerine teslim ediyorduk. okulun yeni açılmasıyla o rehavetle ben de açılmışım. 2 tane 280 yatırmam gereken parayı denkleştiremedim. elimde sadece 1 tane 280 tl var, çaresizce bankaya gidip yatırdım. ama o da ne ? banka bana bir asıl bir kopya olmak üzere iki dekont verdi. ve ben onları birbirinden ayırıp iki ayrı dekont gibi öğrenci işlerine teslim ettim.
sorusu olana; hayır hiiiçç anlamadılar.

hayat şartları bazen insanları böyle “yiyici” durumuna düşürüyor.

satranc turnuvasinda atimi feda ederken sanki aceleci davranmis gibi tribe girmistim. Rakip de hemen atlayip yemisti. Yillar gecse de unutmam o hallerimi.
Bir de benimle ayni kizdan hoslanan arkadasimi, o kizin yakin arkadasinin kendisinden hoslandigi yalani ile kandirmistim.

uzunca bir düşünme faslı sonucunda kendisi hakkında bulguya rastlanamayan sahtekarlıktır. hakikaten hiç sahtekarlık yapmamışım 25 senelik şu kısa hayatım boyunca. inşallah allah bundan sonra da yapmayı nasip etmez.

Ebeveyne söylenen beyaz yalanlar giriyorsa onlardır.

evet ben de belirtirsem yasal olarak yarrağı kökünden kavrayabilirim o yüzden söylemeyeceğim. fakat bunları kötü bir amaçla yapmadığımı belirtmek isterim.

allah ımıza şükür.
yapmak zorunda kalmadık.
sopa gibi dümdüz biriyim.
falla bak düşündüm bulamadım.

Lise sonda eve bilişimci polis abiler gelmişti. Tabi gelmeden önce 15 civarında harddiski parçalamıştım, ne yazık ki o zamanlar cloud storage bu kadar gelişmemişti. Her şeyim gitti. 15x750 GB data. Varın siz hesap edin.

Dava hâlâ sürüyor. Öyle işte.

Gün içerisinde hiç bir sorunun yokmuş, gayet mutlu ve rahatmış gibi hayatını sürdürüp sürüye karışmaktır. Sentetik tebessümler atıp, değer yargıların herkesle aynıymış gibi bir hava yaratmaktır. Yavaş yavaş delirdiğini insanlardan saklamaktır. insanlardan duyduğun iğrenmeyi belli etmemektir... Herkes gibi rezilce ve farkında değilmişçesine yaşıyormuş gibi görünmektir.

birinin, bir mekanın yada bir kurumun hakkını yesem onun bir şekilde benden çıkacağını bildiğim için hiçbir şekilde mümkün olduğunca böyle para ve hak işlerinde sahtekarlığa girmem. oturduğum bir mekanda garson bir çayı bile eksik yazsa onu söylerim ekle diye.

Hicbir şey dinlemesem bile büyükler bir şey istiyor veya benle konuşmaya çalışıyor diye kulaklık takıyorum. Bana seslendiklerinde sanki duymuyormuş gibi yapıp, müzik dinler gibi kafamı sallıyorum.