bugün

Yabancılarla konuşurken bazı zamanlar kendimi ifade edemiyorum. Misal bu insanlar genel müdür tarzı insanlar olunca daha çok oluyor. Onu geçtim söyledikleri hiçbir şeyi aklıma kazıyamıyorum. Psikolojik diyorlar ama ciddi canımı sıkmaya başladı bu durum. Hayırlısı.
Yönümü,gideceğim yeri bulmam gerektiği zamanlarda kendi kendimi verem ediyorum.Gittiğim yerleri,geçtiğim caddeyi sokağı beynim 1 saniye içinde siliyor.
Bir diğer mevzu,insanlardan soğuma hızımı 1 saniyeden daha uzun bir süreye uzatamıyorum.diyelim Sevmediğim bir şey yaptı yeni tanıdığım biri,bitti gitti benim için anında soğuyup ilgimi yok ediyorum her anlamda.oysa ki salak kendin sanki çok iyisin.
Insanlara yardımcı olurken bir dahiye dönüşüyorum. Ama bir kaşık suda boğulurken kendimi kurtaramıyorum.
Terzi kendi söküğünü dikemez misali.
Ben bu dünyaya sıkıntı topu olarak gelmişim o yüzden bana herkes ve her şey sıkıntı veriyor özellikle bir sey yaşamam gerekmiyor.
Sıkıntılarla baş edebilmek.
Herhangi bir insanla olan iletişim ve hayatla ilgili konular. Hayat dedik, bütün her şeyi kapsayabilir bu. Evet, yaşayamıyorum. Ehe mehe.

Edit: millette ne dert var be, kahve mahve! Bir de bize bak, yaşayamıyoruz diyoruz. (bkz: swh) şaka şaka mutlu bir hitchcock ol hep. *
unutmak olabilir.
filtre kahve.

bugüne kadar 20'ye yakın kahve çekirdeği denedim. bu üçüncü nesil yeni kahvecilerden mi çekirdek almadım, starbucks'dan mi cektirmedim, denemediğim sey kalmadi. tam aradığım tadı bir türlü bulamıyorum.

en sonunda, 'yerler öyle işi' dedim, kahve dünyası'nın kahvesine devam ediyorum, şimdilik mutluyum.

Bu arada, derdini öpeyim butonu da şurada. (bkz: swh)
Herhangi bir haksızlıkla karşı karşıya kalınca ya da birisinin haksızlığa uğradığını görünce dayanamıyorum sözlük. Hani böyle sanki anama, bacıma sövmüşler gibi tepki veriyorum çıldırıyorum.
Az önce yaklaşık 200 kişilik sikimsonik bir topluluğun whatsapp grubunda bir arkadaş kyk yurdundan ücreti geciktirdiği için atıldığını ve geçici bir süre birkaç günlüğüne kalmaya yer aradığını söyledi. Ordan pat diye grup yöneticisi yavşağın teki çıktı; durumun aciliyetini anlayabiliyorum ama lütfen gruba topluluğumuzun amacı dışında bir mesaj yazmayın dedi. Ben de durur muyum, durumun aciliyetini anlasan böyle bir mesaj atmazdın yavşak dedim. Adam sokakta kalmış böyle bir durumda yardım isteyemeyecekse anasını sikeyim öyle grubun. Gerçi bunu da söyledim sikerim böyle grubu da topluluğuda dedim ve atılana kadar saçma sapan çıkartmalar yollayıp tek başıma herkese en az 150 bildirim yolladım.
Şimdi Bir öğrenciyi ödemesini geciktirdi diye kış vakti kapının önüne koyan kurum, gruptaki siklemeyen ve hatta derdini paylaştığı için o garibi kınayan gereksiz insanlar iyi ama ben sövdüm diye kötü oldum. Amına koyayım böyle işin...
topluluk içinde kendini doğru şekilde ifade edememek.konu ne olursa olsun.bunun eksikliği hep çekmişimdir.
Mesela yeğenimin uyku sersemiyken beni görünce gözlerinin dolduğunu, gözüm dolmadan anlatamıyorum. Her daim ağlama potansiyeline sahip olmak vallahi çok zor.
Biraz sert bir mizahım var galiba insanları üzebiliyorum ve bide bazen çok umursamaz olabiliyorum.
Yurttan atılan ogrencı konusunda en ıyısını yapmıssınız. Haksızlık varsa susmayacaksın. Tebrıkler...
yazdıklarını sözlü ifade edememek ve içinde yaşamak... halbuki bidaha mı gelicez dünyaya, salın kendinizi gitsin. vallahi bak.