yazarların sevdiklerine yazdığı şiirler

yazarların sevdiklerine ithafen yazdığı şiirlerdir.

yeniden
aşkımı fark ettiğinde,
felek çark ettiğinde,
yalnızlık terk ettiğinde,
yeniden birleşeceğiz.

aşkımı dert ettiğinde,
yaşamı ert ettiğinde,
kalbimi sert ettiğinde,
yeniden ayrılacağız.

çırılçıplak ruhuma en yakışan esvabım.
şu günahkar ömrümde tek iyim,tek sevabım .
ve ahiret gününde her soruya cevabım.
yalnızca senin adın,senin adın olacak.

harbiden de bana aittir.

derdim ol bu gece kapla düşümü, gelip her gün al götürüp aşka gücümü
neden oldun el bi kere dur ve düşün,içine sor gülüşünü zor olmalı mıydı?

kaç güneş battı? kaç ateş yaktı? kaç dilek vardı kaçı tamamlandı
geldiğinde su .. vereceğim bütün .. çiçeklerin hepsi de solmalı mıydı?

bakışlarını güllere bağlıyorum, yorgun,
bir beyaz oluyorsun, bir turuncu, bir morsun,
uzak aynalarda düşünüyorsun
serinliğimin sabah penceresi.

Uzaklara dalıp dalıp gitme
Farklı ışıklarla uyanıyoruz güne
Uzaktalar ama güneşimiz aynı (eksende)
Kal kalbimde ve daha da gitme
Uzaktan yakına yakından uzağa mesefe aynı
Mani olmam tut kalbimi elinde.

Baş harflerine bakın sevgili yazarlar. Aşığım.

Malesef ki tenine değen her ışik
Benden uzakta ve benden uzaktan geliyor
Kıskanıyorum onları bile
Değmesinler kalbine hile ile.