yazarların geçirdiği trafik kazaları

Yazarlarin gecirmis oldugu trafik kazalarini paylasacaklari anketimsi basliktir. Araba, bisiklet, kaykay falan gibi seyler iste.

Ilk kazam 16 yasinda kaykayla gerceklesti. Arabanin altina girdim ve kolum kirildi.

Ikincisinin sonu agir oldu. 640 dikis, 16 kirik ve 2 hafta koma ile sonuclandi. Onun nasil oldugunu hatirlamak bile istemiyorum.

(bkz: dua edin)

Motosikletle buzlu bir yolda 5 - 10 metre sürüklenmenin de aralarına girebileceği kazalardır.

kardesim telefon etti .beni urlaya (izmir) gotursene bir ise bakacagim diye... o anda bende bodrumdaydim. bekle yola cikmak uzreyim 3-4 saate gelirim dedim. ..bizimkisi- olmaz simdi gitmem lazim dedi kapatti...

baska kafadar birisini buluyor. beraber gidiyorlar. ise bakiyorlar. ve oglen vakti basliyorlar biraya. kesmiyor rakiya ceviriyorlar isi. donus yolunda kaza yapiyorlar tabii. otoban bariyeri bizim biladerin gogsune girmis ki o kisimlari anlatmayim burada..
isin ozu. bir bira bile icseniz alkollu araba kullanmaktan uzak durunuz efeem.

küçükken bisikletle duran arabaya çarpmıştım. bir kızı kesecem diye.

5 yaşında araba çarptı ve neredeyse tekenleğin altında kalıp eziliyormuşum. annem öldü diye almış beni yerden, hemen hastaneye gitmişler tabi. yüzüm asfalt a sürünmüş ve sağ taraf hepten yara olmuş. yaklaşık 10 gün hastaneden çıkarmamışlar. Allahtan şimdi hiçbir iz kalmadı.

sonra amasraya balık tutmaya gitmiştik ailecek. 10 yaşındaydım. küçük kırmızı bir top almıştım. futbol hastasıydım. kayalıkların orada oynuyordum. bizim kuzen topu uzağa attı ve o tarafta da kayaları yosun bağlamıştı. gittim ve sonu yine kötü oldu. kayarak düştüm kayada ve kaşım yarıldı. 4 dikiş atıldı. gözümün çıkmadığına dua ediyorum.

bu 2 kaza benim için dönüm noktalarıdır. ilk 2 sinde bir şey olmadı. tabi ağaçtan düşmeler, bisikletle duvara toslamalar, futbol oynarken derimin kemiğe kadar yüzülmesi vs vs. bunları küçük kazalar olarak görüyorum.

allah kimseye kaza bela vermesin.

7 yaşımda yolun kenarında bacaklarımı uzatmış otururken ayağımın üzerinden araba geçmişti.
11 yaşımda arabanın sol kısmından otobüs girecekti,hızla kaldırıma çıktık canımı abime borçluyum.
16 yaşımda koluma kamyonun aynası çarpmıştı. ayna parçalandı, bana hiç bir şey olmadı.
17 yaşımda arabamızın arkasından araba çarpmıştı, görüp öne doğru kendimi atmasaydım bir yerlerim mutlaka kırılırdı.
hala hiçbir şey yapamadılar bana, hep şanslıydım.

OTO TAMIRCISI ARKADASIN ALIP BUYUK OZVERIYLE TAMIR ETTIGI! AYLARCA UGRASTIGI! TOSBA ILE ILK SEYAHATTA YANMAMIZ. ZOR KURTARDIK CANIMIZI. MOTOR ARKADA OLDUGUNDAN OLUYORDUK AZDAHA CIKACAK KAPIDA YOK. HIZLIYDIK DURANA KADAR ICERI BIR KOKU SALDI!

ufak tefek motorsiklet ve otomobil kazalarını saymazsak ve 2 tane motorsikklet kazasında kollarımdaki yara izlerinin halen görülmesini saymazsak ve bir tane daha akzada kolumun kırılmasını saymazsak..

ilk trafik kazam 8 yaşındayken okul çıkışı tüm otomobiller ve dolmuşlar bekleyip öğrenciler karşıdan karşıya geçerdi ve bende o siyah önlüğüm ve eskiden düğmeli çantalar vardı kendi ağırlığımıza eşitti bende o çantayla karşıdan karşıya geçerken bir otomobil ortalama 20 hızı olabilir geldi öğrencilerin arasına daldı herkes kaçtı bana çarptı ben savruldum otomobil kaçtı , herkes yanıma gelirken ayağa kalktım üstüm başımı silkeledim hiçbirşey olmamış gibi eve gittim o kazayı hiç unutmam araba aslında bana çarparken o kalın kendi ağırlıgımdaki çanta beni korudu ona çarptı tampon görevi yaptı eğer ondan olmasaydı durum farklı olabilirdi..

iki kere takla atan otomobilden sağ çıkmışlığım vardır.

trafikte seyir halindeyken kız arkadaşım yerine kazayla müşterime aşkım diye yazdım geçen hafta watsapptan. allahsız gülücük yollayarak utancımı artırdı.

Yıl 2000 yaş 17. Ehliyetsiz ve alkollü olarak 4. Leventte harp akademilerinin girişinin orda refüjden karşı yola uçtum.en ufak bir yaralanma olmadı lakin aracta maddi hasar oldukça fazla idi.

Kırmızı ışıkta geri geri kalkış yaparak arkadaki arabaya vurmak. (0yyşş en sevdiğim)

5 takla atan arabadan sağ çıktım elhamdülillah. araç binek torostu üstelik.

14 yaşımdayken kamyon çarpmıştı. kamyon hızlı gitmediği için kurtuldum yoksa ziki tuttuydum. bi hafta filan sol tarafım felç gibi olmuştu. o acıyı anlatamam. ama her şey zamanla geçiyor. o bile geçiyorda. öyle acılar oluyorki geçmiyor. ruhum yatalak olmuş benim.

Bisikletle takla atmıştım.

En çok pedala üzülmüştüm.

önceki gün eskimiş diye değiştirmiştim,

ertesi gün kırıldı.

sinyal vermeden dönünce arkadan beni sollayan araba arabamın önünü dağıttı. 14 yaşında saniye farkıyla azrailden randevu alıyordum. zaten o günden sonra bi ehliyet için araba kullandım.

Yaklaşık yarım saat önce kaldırımda bi bebek arabası beni eziyordu.

Caddenin ortasında ayakkabımı çıkardı lan rezil oldum.

Yol boyunca kaçtım teyzeden.

O nasıl bi sürüş ehliyeti sana kim verdi?

4 yaşımdayken bir an da ara sokaktan fırlayan ekmek kamyonu çarpmıştı ve hiç durmadan olay mahalinden kaçmıştı. ben ise elim yüzüm kan içinde arabanın kırılan farı için ağlıyordum. çocukluk işte.

işin kötüsü istanbulda o adamı sürekli görüyorum, bir gün bu hatasını yüzüne vurucam.

çocukken yaz tatili için memlekete gitmiştik. bilardo oynamak için köyden ilçeye gitmiştim. akşamüstü köye dönüş vakti gelince anayolun üstüne çıkıp araç beklemeye başladım. zaten herkes birbirini tanıdığından elbet biri alır diyerek yolu gözlerken babamla arası limoni bir adam durdu. beyaz şahini var emekli müdür. beni de sever. durdu gel götüreyim köye çıkıyorum diye. yok sağol gelecek var onu bekliyorum dedim. ille de gel diye ısrar etti. ön yolcu koltuğunda çuval mı kasa mı birşey vardı. bende arkaya oturdum. adam geveze. anlatmaya başladı. önüne de bakmıyor. kafayı arkaya çevirdi. konuştuka konuşuyor. derken güm. yoldan çıkıp bir bahçe içindeki elektrik direğine ortadan girdik. adam hala konuşuyor. bunun kapısı sıkıştı çıkamıyor. ortalık toz duman. indim kapısını zorluyorum açılmıyor. bende adam çıksın diye kapıya tekme attım. ulen adam kazayı bıraktı bana bağırıyor arabaya neden tekme atıyorsun diye. sonra bende kızıp nasıl biliyorsan öyle yap deyip ayrılmıştım ordan. öyle de bir kaza anımız var. yok demeyelim.