yazarların garip hayalleri

Denizin altında nefes alabilmek ve herhangi bir ek teçhizat olmadan uçabilmek.

dizim ağrıdığında acaba 70 yaşımda nasıl olacak diye düşünüyorum. mesela bir unutkanlık yaşadığımda acaba 70 yaşımda aynada kendime bakıp kendimi tanıyabilecek miyim diye düşünüyorum.

Eğer çok eşlilik kalkmasaydı bir Rus
Bir Türk
Birde Alman bir kadınla evlenirdim.

keşke bugün geberip gitse. başka hiçbir hayalim yok. bilsem bugün ölüp gidecek işim, gücüm, param olmasa da olur yeter ki gebersin.

Uçaktan deli gibi korkuyorum ama arkadaşım light sınıf bir uçak aldığından beri, “bunu değiştirirken bana satsa, atıyorum izmir’e kaç saatte giderim” falan diye düşünmeye başlıyor, sonra ipin ucunu kaçırıp “Afyon’a kadar düz uçar, vadileri de şak diye geçer, 450 km’de yolu bitirse ikmalsiz izmir’e iner, havalimanı falan 4 saate gidilir” diye düşünüyorum, sonra “tabii otoyol açılsa bundan daha kısa sürer” diye bir de üzülüyorum. Bazı versiyonlarında da, uçağın kaskosunu falan aylara bölüp, masrafı kaldırabilir miyim diye yeminli mali müşavire dönüyorum.