yazarlarin hayatlarindaki donum noktalari

Işbu yazarların hayatlarına yön veren olaylar silsilesidir.

17 ağustos 2002 saat akşam 20:00 suları ve o sahilde keşke gitar çalınmasaydı ve usulca esen rüzgarın ardından dağılan kalabalıkla birlikte bu yazıyı şu anda yazan şahsın da oradan diğer arkadaşlarıyla birilikte gitmesi gerekirdi. ve o orada iskelede yalnız başına oturup gitseydi. belki de 5 yıl hiç ama hiç yaşanmazdı bu yazıyı yazan için. başka bir yerde başka mutluluklar içinde hayal kırıklıklarını hiç görmeden mutlu bir silüet olarak kalabilirdi.

yaklaşık 10 yıl önce babadan miras kalan apartmanı ve bankadaki en az bir apartman daha yaptırabilecek kadar olan parayı reddi miras yapmak. hepsi kardeşime kaldı. ama o günler benim hayatımın dönüm noktasıydı...

sevemedim babamı ve bıraktığı göz döndürücü * parayı reddederek ne kadar gururlu biri olduğumun altı kalın kalın çizilmişti.

o dönemler benim için dönüm noktasıydı çünkü okumayı hiç düşünmediğim bir anda okumaya karar verdim sonrasında zengin olabilmek için...

...

Edit: Daha önceden değer verip yazdığım bir yazı vardı. Kimseye aktarmak istemiyordum bir şeyler. Sadece hissetmek ve yazmaktı. Tıpkı bundan önceki yazılarda olduğu gibi. Ama koduğumun sözlük yazarlarında beyni buna hazır olmayanı var. Bunu hak ediyor işte o salak g.t herifler...

Beyni basmıyor başka bir şeye. Am göt yazıp sonuna gülücük burda yazsam götün yarılana kadar gülerdin değil mi salak herif!...

(bkz: sana ne)
(bkz: bana ne)

en çok kullandığım üç tanedir :

1. yurda giderken mirac marketin orada döndüğüm yer.
2. sınıfa çıkarken iktisat katının orada merdivenin yanında döndüğüm yer.
3. tuborg satan bayiye giderken tramvayın kenarından döndüğüm yer.

birde bazen kütüphanenin oradaki fotokopiciye gitmek için kayıt bürosunun yanında döndüğüm yer var.