bugün

Her romanın ilk cümlesi zordur. Bu hariç.
iyi niyet,niye?
Kötü niyet ne kü?
sana bir cilt sözüm var.
bu kitabı okuyacak kişi öncelikle selam ve dua ile,
ne bekliyordunuz ki.
Ve sakin hayatıma bir bomba düştü ...
Üşenmedim, bilgisayarımı açtım. Ta 3 sene önce başladığım ve uzun zamandır dokunmadığım roman taslaklarıma baktım.
Hiçbirinin afili bir girişi yokmuş. Hiçbirinin dediğim de adam akıllı 2 tane mi ne var.
Biri "biz dört kişiydik." diye başlıyor. Zaten bunun giriş cümleleri de bir boka benzemiyormuş. Ama devamı fena değil. Düzeltilebilir.
Diğeri bundan da beter *
"daha önce hiç ağaca çıkmış bir fil gördünüz mü?"
Bunun devamında da net bir jd Salinger özentiliği görüyorum.
Bunlar önceden güzel gelirlerdi bana ya, şimdi çöp gibi geldi, üzücü *