bugün

Gün içinde yaşadıklarınızı son bir kez tararken meydana gelebilecek durum.

Geceyi uykusuz geçirmenize bile sebep olabilir.
Çok kez uykum kaçmıştır bu yüzden.
cem özer'in böyle bir programı vardı. laf lafı açıyor diye... hepimizin içinde bir cem özer olabilir.
konudan konuya atlarım, bazen hiç alakasız şeyleri düşünürüm, sonra bunları neden düşündüğümü düşünürken kafam karışır düşünmeyi bırakırım.
En sonunda lafın dönüp dolaşıp birleşik alanlar teorisine gelmesine sebeptir.

Ben diyorum anlamadi ben sen ne diyor?

O diyor kalk al şu telefonu eline de bi bakak neymiş ne ne değilmiş?

Ulan baktım okumaya da çalıştım ama yazanlar bi bok anlamamış ki yazdıklarından.

Ayrıca ben newtoncuyum arkadaş ne quantumu ne fiziği bana mekanik fizik lazım gelemem öyle cerbezeli işlere ben.
ilginçtir. fakat kardeşim nah yıldızlara gidersin. güneşi saymazsak bize en yakın yıldız (bkz: proxima centuari c) 4.5 ışık yılı uzakta. 9 yılımı bu amaç doğrultusunda harcarım diyorsan buyur yol senin olsun.
o da bir şey mi ben yolda giderken kendi kendime konuşurum.
insan kendi kendine çok sakin, mantıklı ve karsidakini dinleyerek konuşuyor.

Bakın polemik yok, kavga yok, birbirini kırma yok. Mis.
bu olay bana serviste oluyor sabahları. iş yerine nasıl geldiğimi anlamıyorum. elle tutulur düzgün bir şey düşünsem neyse. saçma sapan bir ton şey geçiyor aklımdan.
Uykusuzluk zeki insanların lanetidir.
Benim için sadece yatakta değil her an olan olaydır. Kafamın içinde ayrı bir dünya var gibi durmadan mantıklı mantıksız, gerekli gereksiz şeyler düşünürüm. Sonra onlarla ilgili başka şeyler düşünürüm.
"evi temizlemem gerek. Neden dün yapmadım? 'O'nunlaydım çünkü. Evet. Ne yaptık dün? Neden orda onu söyledim? Neden o kadar içtim? Ender'i çağırmadım, haber vermedim. Çocuğa ayıp oldu. Neyse anasını satayım herkesi de memnun edemem. Ender'i etmeliydim. Düşüncesizlik ettim. Ne zaman düşünceli bi adam olucam lan ben? Hiçbir zaman. Aylak adamım ben. Aylak Adam. Güzel kitap. Bi ara 'o'na vereyim okusun. Okur mu? Okumaz. Boşver. Yat uyu."
Beni güldürmüş olan başlıktır. Açanın zekasına sağlık ne diyelim.
Aynen muhabbet hiç tıkanmıyor başka biriyle belki birkaç konuşmadan sonra konu bitebilir ama kendimle sabaha kadar konuşabilirim. Bu iyi birşey mi yada deliliğin ilk adımımı bilmiyorum ama kısacası kendinle muhabbet güzel oluyor.
Oraya kadar nasil gelindigi dusunulurken uyuyup kalmaya sebep olur test edildi.
Gün boyu duyduğun her söz, her melodi, hatta dışarıdaki satıcıların bağırmaları bile sırasız olarak yankılanır durur beynimde. Konudan konuya atlarım, bir bakmışım ki saatler geçmiş kafamın içinde. Günü değerlendirmek adına keyif aldığım bir eylem olsa da çoğu zaman beynim beni yoruyor, kapat tuşu da yok ki, düşünceyi durduramıyorsun.. Her gece kendi sorunlarımdan başlayıp dünyayı kurtarana dek düşünüyorum kısaca.
Uykunun kaçma nedeni.
"meraba acun abi kemal ekşioğlu'ndan geliyorum. cezmi kalorifer'den de geliyor olabilirim, bilemedim şimdi."
En sonunda yat uyu amk sabah erken kalkıcan cümlesiyle son bulur.
geleceğin hakkında güzel bir hayalle uyumak isterken...

lisedeki matematik hocanın gülerek favorilerini tutup koparması ve akabinde geçen muhabbeti bir daha yaşamak...

oradan oraya nasıl geldik?
- lan çok kotu oldum.
- hissedebiliyorum
- içelim mi?
- Karşılıklı iki tek atsam hiç fena olmazdı.
- yarın çok iş var ama.
- haklısın. Ulan yine konuyu nereye getirdik.
- Allah cezanı vermesin.
- bir sigara içip yatalım.
- son sigara lan.
- neyse sıkıntı yok tekiz zaten.
- dur o fotoğrafı silme. Yarın yine bakarız.
- ebenin..
Her şeye muhalif olan iç ses yüzünden efendim benim bir suçum yok uyuyacaktım ne güzel.
(bkz: efsane başlıklar)
Lan tam uyuycam aklıma bir şey geliyor heyecanlanıyorum, sinirleniyorum, uykum kaçıyor. Sonra biraz kendikendime dedikodu.. o aşağı, bu yukarı, o şöyle, bu böyle, o aslında çok rerörö.. gene sabah oldu amk.
uyutmayarak Zaman öldüren eylemdir. bir süre sonra uyku getirir.
Muhabbet iyi gidiyo bi sigara yakıyım bekle, dediğim günler olmuştur.