bugün

karagöz edebiyat dergisinde yayınlanan bir ismet özel şiiri.
yaşamadım demek için sözü ağlatılmış şiir:

Gözümü külün acısı yaktı aksırayazdım
Asra döndürdü beni tasta kalan balın kalın ağrısı
Bendimi tefe koyduğum gün karnı aç icara muhtaç kulağım
Komadı çilekte çil bıçakta sırt sıyrılıp üstüne sürtüne han kapısı.

Harala gürele. Taktuk. Şıngırmınk.
Canına yandığımın imbiği tundra
Keyfimin şişko kâhyası
Karısı sanki kovucunun biri değil mi?
Dediğinden dönmez tamire gelmez
Yükte hafif pahada ağır
Kendisi değil midir bizzat çaldığı
Minareye kılıf?
Ahlâken zayıf
ilmen soytarılığı
ibretamiz
Camia muhasebecimiz
Bunu da kaldırır
Lep demeden saldırır

Bunlara denecekse yaşamak inanın benim de geldi başıma
Geldi geçti iz bırakmadan adak başında
-Deli olma çocuk dediler sonunda
-Çıldırdın mı ihtiyar beni hep
Müşteki kıldılar yaşımdan
Yaşamak geçti başımdan.
söverim. bunu çok seviyorum. haklıysam hakkın canını çıkartırım. format formülü yazacak kadar formdayım ama hevesim düz insanlıktan kaçtı. aynayı çok severim. çok yakışıklıyım ama o yüzden değil. bazı şeyleri ters gösterdiğinden. mesela işlerim ters gittiğinde ayna tutarım. çanak tutarım, ateşe hörgüçle giderim. bilginin hiçliğine inanırım. aklı papatya misali başıma takarım. satır satır bilgiyi mantığıyla birleştiremeyen herkese takarım. "lan mal" derim genelde onlara. başkalarının mallığıyla kendi mallıklarını kapatmaya çalışanlara çatarım. "arkadaşım biz bir şey biliyoruz bu konuma getirildik değil mi?" mal herif, seni oraya getiren bir şey bilmiyorsa teoremini yemiş oluyorum. sevişmekten hoşlanırım. ben bu yaşıma yalansız geldim arkadaşım. insanları kırmaktan korkarım. sevişelim mi diyene evet bile demeden yola koyulurum. uyumsuzumdur. gittiğim yerden kovulurum. asosyal değil, antisosyalimdir. insanlar uzaktan hastamdır. yanımdan çekemezler, yöremden çekiştirirler. aptallara tahammülüm yoktur, benden iğrenirler. ilk içkilerin bedava olduğu mekanlara takılırım. ilk içkiden sonra mekandan ayrılırım. bok gibi param yok, harcayacak yer bulamam belki bu yüzden. insanlıktan nasibimi alamadım, pişmanım. fikirlerim için bana söveni alkışlarım -içimden hassiktir ibne derim ama-, yazarlığıma laf edecek adamın alnını karışlarım.

lan mal bir şey biliyoruz ki bu yazarlığa getirildik değil mi?

öperim.
6. nesil bir sözlük şeysi. kimse hoş geldin dememiş. *
hoş gelmiş sefalar getirmiş nesildaş yazarladan.
--spoiler--
ahmaklara verilecek en iyi cevap susmaktır, ama moderasyondan daha iyisini beklerdim.
--spoiler--
"biz dünyayı hiç sevmedik" demenin şiircesi. çünkü insanı yaşadığına pişman eden şey, bir başka insandır ya da insanlar.*
yaşmak geçti başımdan diyecekken dii sürçen birinin dediği cümle.
bildiğin türktür.

birazdan moderasyon kendisine el atar zaten. entrylerini not alın. uçmak üzere. keşke iri göğüslerim olsaydı yazarı.
usanmadan okunabilecek yazardır. Arada gözlerinizden yaş gelmesi kaçınılmazdır.
silindi.

(bkz: silik hayta)
(bkz: adiac)
(bkz: yasamak gecti basimdan)
onu silen beni silmiştir. o derece şeyhimdir. etek traşını öperim kendisinin.
sözlükte parlayan her yazara yapıldığı gibi silinen kısa sürede tekrar aramıza dönmesini sabırsızlıkla beklediğimiz yazar.