bugün

özür, erdemli bir davranış ve olgunluk göstergesidir. ama sürekli özür dilersen bu yalama olur * ve çok sinir bozucudur. en sonunda uyuz olursun ve '' bendennnnnnnn bir dahaaaaa özürrrrrrrr dilemeeeeeeeeeeee'' dersin.
her turlu naneyı yedıkten sonra, karsısındakı ınsanı da kırdıgını bıle bıle yapılan davranıslar netıcesınde adet yerını bulsun dıyerek ozur dıleme eylemıdır. yersızdır.
yüzeysellik. abes, ayıp... her üçünü de ifa eden kişinin kalitesizliğini gösterir; en azından kendi bağlamında.
iyi valla be ohh diye devam eden bir isyankar tavır.
en nefret ettiğim şeydir. insan özür diliyorsa bir daha onu yapmamalı çünkü affeden onun bir daha yapmayacağını düşünerek kendi çapında mutlu oluyor ve en ufak bir olayda sinir krizleri geçirebiliyor ve bu bazen ilişkide istenmeyen kararlar almayı gerektirebiliyor.
aynı konudaki 3. özürün küfür manasına geldiğinin kibarca söylenişi.
(bkz: kufretmeden once afedersin demek)
genellikle kızların erkeklere söylediği cümledir.*
istem dışı yapılan bi eylemden sonra pişmanlık duygusunun verdiği bi hususa istinaden, pişmanlık yasasındaki boşluklardan yararlanılarak cezai işlem görmeyen tarafın eylemlerine devam etmesidir. esasen affedilmesi gerekilen insandır, aksi halde yazıktır, günahtır.
sol frame'deki özür furyasından sonra bünyemde oluşan tepkidir.