bugün

başlığın tam şekli; 'insanların bulunduğu bir ortamda yürürken yanlış yola/yere girdiğini farkedince çaktırmadan cep telefonunu çıkarıp bir şeylerle uğraşıyormuş gibi yapmak.' olacaktır. bu arada sarılmak kelimesi soyut manada kullanılmıştır, böyle bir durumda cep telefonunu çıkarıp somut anlamda bu eylemi gerçekleştiren manyaklara da ayrıca saygılarımı iletiyorum.

cep telefonları hayatımıza girdikten sonra her geçen gün çeşitli markaların çeşitli modelleri çıkarılmakta, her birinin bir başka dikkat çekici özelliği ön plana çıkmaktadır. fakat öyle bir özelliği vardır ki bu meretlerin, her markada, her modelde vardır bu, zira bu özellik için sadece telefon olması yeterlidir. kimse bir telefoncuya gidip telefon alacakken kalkıp -pardon bu telefonun, "yanlış bir yola girip dımdızlak kalma durumlarında kurtarıcı özelliği var mı?" diye sormaz

söz gelimi*; alışveriş merkezindesinizdir, sinemadan çıkmış, alışveriş yapacagınız yerlere ulaşma amaçlı yürüyen merdiveni kullanmaya karar vermişsinizdir, yukarı kata çıkarsınız, fakat aradığınız yerin orada olmadığını, aksine çıktıgınız yerin bir nevi çıkmaz olduğunu, oradan hiçbir yere varamayacağınızı anlarsınız fakat iş işten geçmiş ve yürüyen merdivenle birlikte arkanıza kattığınız beş on kişiyle birlikte oracıkta kalakalırsınız. işte o an çok önemlidir. kimse birbiriyle göz göze gelmez, anında cep telefonları çıkarılır, ileri geri adımlar atılarak tuşlara basılır pervasızca. sanki taksim tramvay durağında sevgilisini bekliyor çakal, yerler mi olm. neyse sonra bu hatanın sorumlusu cep telefonuymuşcasına sert sert basılır tuşlara;

-lan piç niye yukarıda bişey olmadıgını söylemedin
-ne biçim telefonsun sen
-seni niye aldık lan ne işe yararsın sen
-al sana al sana (burada tuşlara kanırtırcasına basılır.)

dermiş gibi bir haliniz vardır. oysa ki alakası yoktur. aslında tuş kilidi açılıp kapatılır, açılıp kapatılır, saate bakılır falan filan...

bu eylem çoğu insanımızda refleks halini almıştır. beyin geçersiz bir işlem yürüttüğünde kontrol mekanizması devreye girer ve güvenlik amaçlı anında el cep telefonuna gider, kendinden emin adımlarla ileri geri gidilir, boyun bükük telefona bakar vaziyette birkaç tuşa basılır, rahatlatır, ferahlatır, tebessüm ettirir...
cep telefonu ile duygusal bağ kurmaktır. sevgili telefonum. şarjın pek az bu yüzden seni yormak istemiyorum.

- sevgilim terk etti beni. onun için bu yolu seçtim. tamam öyle kapsama alanını daraltma hemen. ne olur bir kerecik çalıversen mesaj gelmiş gibi...
+ sevgilin terk ettiyse ibne mi ol dedik lan!
- oha...

(bkz: gecenin bi yarısı saçmalamak)
yer yön duygusu gelişmemiş olan insanın sıkça başvurduğu eylem.
yanlış yola girildiği anlaşılır.
telefon cepten çıkarılır, çaktırmadan bi kaç kez tuş kilidi açılıp, kapanır.
mesajlar - gelen kutusu - boş ritüelinden sonra, etrafa bi göz gezdirilerek, plan değişmiş yahu mesajı verilir.
ve geri dönülür.
Etraftakiler çakmasın diye takınılan durumdur.
paranoyaklıktır efendim keza kimsenin umrunda dahi değilken sanki yanlış yola değil kötü yola düşmüşsün üstünü örtmeye çalışıyorsun izlenimi verme çabasıdır.
yanlış yolda olduğunu çaktırmamaya çalışmaktır sanki mesaj gelmişde kız arkadaşı evine davet etmiş bi an da karar değiştirmiş süsü vermeye çalışmaktır.