bugün

Birinin iyi niyetle yaptığı bir eylem -sonuç olumlu ya da zararsız olsa da- nasıl oluyor da bir başkası tarafından kötü niyetle yapılmış gibi algılanıyor, aklım almıyor.

Birinin iyiliği için çabalamak bile özellikle "çoğunluk" tarafından hoş karşılanmıyorsa, bu durumda kişi ne yapmalı? Sanırım insanlar başkalarından gelen düşünceli bir tavrı hayal ederken bile, kendilerine canavar gibi davranılmasını arzu ediyorlar. Bunun başka bir açıklaması varsa aydınlatın beni.

Eğer biri işini yok yere kaybetme tehlikesindeyse, bir insan olarak o kişinin işine devam etmesi için çaba sarf etmek gerek. Bunun tersini içim kaldırmıyor benim. Aileniz olsun, arkadaşınız olsun ya da yalnızca sınıfınızdan/iş yerinizden tanıdığınız biri olsun yardımcı olmaya çalışmak bana kalırsa olması gereken en basit şey. Ancak insanlar bunu yapan insanlara canavar gibi bakıyorlar.. neden yardım ediyormuşum, yok sempati beslemek sağlıklı değilmiş falan filan. insanlara yardım etmek ne zaman bu kadar yabancılaştı bize anlayamadım. Kinci biri değilim de, niyetim iyiyken kötü olarak nitelendirilmesi beni fena halde fişekliyor. Umarım bu fişek beni onlardan birine çevirmeden bir taraflarında patlar. Bu kadar.
günümüzde çoğunlukla doğru dürüst iyi insanların başlarına gelendir yanlış anlaşılmak. sayıları o kadar azalmıştır ki artık herkes kötülüklere alıştığından bu insanların yaptıklarına söylediklerine inanamazlar, şüpheyle bakarlar. her hareketlerinden sözlerinden kötü anlamlar çıkartırlar.
Bi kere yanlış anlaşıldıktan sonra bunu toparlaması çok zor olan ve akışına bırakmaya karar veren insandır.