bugün

elinde olarak; yahut olmayarak asosyalliğin doruk noktasına ulaşmaktır.
dertleşecek bir tane bile insan bulamamak. bu artık iyice dibe doğru gittiğinizin bir başka göstergesi.

çok yalnızım lan sözlük. neyse.
şarabın dibine vurup sigarayı kökleten hadisedir.
(bkz: bir de rakı şişesinde balık olsam)
nefes alamamaktır.
ardı ardına efes'tir. yarasın içelim..
(bkz: kasımda sivrisinek olmak)
Mutluluğun da dibidir aynı zamanda.
tek başına içmektir. sözlükte facete orda burda takılmaktır. şarkılara sarmaktır.
bazen bir çay koyacak sebep bulamamak, bazen mırıldanacak şarkısı bile olmamak, bazense ardı ardına ağlamak, gülmek sonra tekrar ağlamak.
şunu dinleyince olur genellikle: http://www.youtube.com/watch?v=nMv_zXeg9bY
zordur ama güzeldir. bir süre sonra güzelliği kalmaz. iki çift laf edecek birilerini ararsın bulamazsın. evin duvarları soğuktur; duvarlar sağır, duvarlar dilsizdir. sigaranı söndürmesen, külün yere dökülse ne yaptın diye soran olmaz. geberip gitsen 3 gün sonra ancak fark ederler.
asosyalimin havalı söylenişi.

hazır dibe inmişken kum çıkarın, oynarsınız.
Kafanı yastığa koyduğun anda başlar herşey. Yalnız, kimsesiz ve çevrende kimsenin olmadığını anladığında gözlerinden akar gözyaşı yastığına.
kalabalıklar içinde yalnız hissetmektir.
şarkıyı bir sonraki şarkıya armağan etmek.
sıçrama yapmak için en iyi yöntemdir.
bira ve sigaranın da dibe vurma eylemindeki katkılarını es geçmemek lazım.
unutmanın yolu; bir sigara yakmak, çayı yudumlarken terennüm eden bir aşk şarkısı değil, aksine, derin bir uyku yada psikoloji filmi,ben olsam kitap okurdum, ayrı mesele tabi ki.
sabri'nin çektiği şut gibidir. nereye gittiğin ne olacağın belli değildir.
ümitsizliktir.
zordur.
zoru başarmaktır ama asıl olay!?
o zaman yalnızlık başarıdır.
başarı içerek kutlanılır.
içince sarhoş olur insan.
yalnızlığı unutur.
o gelir akla.
evet..
ümitsizliktir.
yanında biri varken yalnız olmakdır yalnızlığın en dip hali.
Yakınlarının en mutlu gununde dahı mutlu olmamak, kendını oraya aıt hıssetmemek, kalabalıklar ıcınde bıle kendınden baskasını gormemektır.
Susmak ve en derın noktalara kadar dusunmektır..
Gece uykulardan uyanıp, kendınle konusmaktır huzursuzlugunu..
Sonra hep aynı ıkı soruyu sormaktır hep:
Bu hıs ne ve neden?
.....
müzik, kitap, film üçgeninde yaşamaktır.
sigara dumanının yavaş yavaş süzülmesini inceleyecek kadar zamanın varsa, yalnızlığın dibine vurmuşsundur.