yalnızlık paylaşılmaz

Yalnız
Bin yıl yaşar
Kendini
Bir an'da. *
yalnızlık paylaşılmaz.. çünkü bin yılı bir an da yaşarsın ama anlatamazsın kimseye, anlamaz kimse seni. anlatmaya değmez yani... * *

Aşağıdaki iki cümlenin doğru olduğu var sayılırsa doğru olan önermedir.

'Sadece somut varlıklar kelimenin gerçek anlamıyla paylaşılabilir. Yalnızlık soyuttur. Öyle ise yalnızlık paylaşılmazdır'

Evet.

(bkz: Düz mantık)
(bkz: Fazla matematik çalışmaktan mallaşmış yazar)

Duman grubunun gelmiş geçmiş en güzel parçasıdır. insanı alıp götürür.

yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılan şeyin adı yalnızlık olmaz. yalnızlık kalp ülkesinin en kırık dökük köşesinde kurduğu muhteşem imparatorluğunda, tahtını kimselere kaptırmadan siz yaşadıkça var olmaya devam edecektir.

her şey aslında çok basit, her şeyin bir anahtarı var, sadece doğru anahtarı bulmak gerek.

insan bir şeyi kafasına takar, onda dolanır durur, kurduğu cümleler onu ele verir. yalnızlığını sürekli düşünen insan öyle saçmalar ki, bu kelimeyi her cümlesinde kullanmaya başlar. sürekli bu konu hakkında konuşmak, yazmak ister. benim şu anda yalnızlık ile ilgili çeşitli başlıklara entry girmek istemem gibi.

yalnızlık bir insana yakışabilir mi? ölümün bile bir insana yakıştığını söyleyebilen varsa, yalnızlık neden bir insana yakışmasın? yakışabilir elbet. yakışır ama kişi bunu kendine yakıştıramaz. insan düşünür de neden insanlar bir kişiye yalnızlığı yakıştırabilir?

yalnız insanı duygusuz insan olarak tanıyabilirler. arkadaşı en acıklı hikayesini anlattığında, arkadaşı hüngür hüngür ağlarken, yalnız insan ağlamaz. kendi içinde çok sebebi olabilir. bu arkadaşı ya s.klemiyor diye düşünebilir ya da güç vermeye çalıştığını düşünebilir.

haksız adamın bu adama bağırmasını bile önce dinledikten sonra cevabını sakinlikle veren adam olabilir. bazen öyle sakin olabilir ki, haklıyken haksızmış gibi görünebilir. sonra ortamdan ve oradakilerden kendini çeker, adam değiller diye. yalnız kalır yine.

etkileşime girdiği karşı cinsleri olur. saf gibi derdini dinler, derman olmaya çalışır. ondan da yalnızlığını giderecek bir kaç cümle umar durur. ama onun istediğinin destek değil, yiyişmek, sevişmek olduğunu bilir. onlardan da uzaklaşırken, neden diye sorar bir kere. adam gibi cevap veremez. başka konu söyler, saçma bir kelimeye takılır ve üste çıkmaya çalışır. yalnız adam üstelemediği, ve umrunda olmadığı için üste çıkmasına izin vermiş olur. bu da şaşırtır.

kendime soruyorum neden yalnızım? seviyorum lan ben yalnızlığı. evet, çünkü herkes kendi seçimini yaşar. bir yalnızı da en iyi bu cümle tanımlamıştır: "yalnızlık paylaşılmaz". bencildir, paylaşmaz yalnızlığını, kendi saflığını, temizliğini muhafaza eder.

bir düşünün keşke tanımasaydım insanlarını, neler aldılar, neler götürdüler sizden? neler götürdüler ömrünüzden? yalnız kalmayı yeğlemez miydiniz o zamanları yaşayacağınıza? dürüst olun sadece. neden günümüz kızları tecrübeli erkekten hoşlanıyor? bir bildikleri var elbet. ya da bilinçaltlarında bir şey var ki tecrübe istiyorlar. ha bugün sarı sayfalara bakınca, tecrübe istiyor işverenler, sen işveren misin ki tecrübe istiyorsun?

bahane belki bunlar.

doğduğunda yalnız değildin, annen vardı yanında. seni büyüttü, yalnız değildin, annen vardı yanında. yoksa artık o, yalnızlık demir atar içine. kimsede göremezsin ondaki içinde bulunan yalnızlık kapatma duygusunu. artık bencilsindir, seversin yalnızlığı. paylaşmazsın kimselerle. sonunda mezara da yalnız gireceksin. ve sonsuzluğa mezarda yalnız kalacaksın.

'paylaşılsa yalnızlık olmaz' diye giden özdemir asaf şiirinin mısralarından biridir.

paylaşılmaz yalnızlık, paylaşacağın biri varsa yanında yalnız değilsin zaten. asıl yalnız, şu anda yalnızlığını paylaştığın kişi için bırakıp gittiğin kişinin yalnızlığıdır. rahat uyu sen yatağında, sarılacak biri de var yanında. oysa benim hayallerimde sana sarılıp uyumak vardı seneler önce. uykusuzum sayende yıllardır her gece, lafım yok, gözüm de yok, mutluyum yalnızlığımla...

Bir şarap bi sigara
Sonbahar koynumda
Yalnızlığı kokluyorum
Kurutulmuş yapraklarda
Yağmur yemiş topraklarda

duman'ın en güzel parçalarındandır. dnlendikçe lise yılları hatırlanır. parçadaki ''yalnızlığı kokluyorum, kurutulmuş yapraklarda'' cümlesinde söylenen esrardır muhtemelen. ''kurutulmuş yapraklarda''

ari barokas ın harikalar yarattığı, efsaneleşmiş bir duman parçası.

yalnızlık paylaşılmaz. paylaşılsa yalnızlık olur muydu ?

çünkü; tek sahip olduğun dur yalnızlık...

duman grubunun belki de kayda değer tek güzel şarkısı. *

insanların yabancılaştığı toplumlarda aslında kaçınılmaz sondur yalnızlık. Ancak yalnızlığın çeşitleri vardır; insan ya toplumun ben olduğu dünyada öteki rolü üstlendirilip yalnız bırakılır, ya da dış dünyası ile iç dünyasını birbirinden ayırıp iç dünyasında yalnız olmayı seçer.
Bazı insanlar iyi bir işe, eşe, dostlara sahip oldukları halde -kısacası toplumda iyi bir konumda oldukları halde- yalnızdırlar. Bu insanlar, dış dünyaları ile iç dünyalarını birbirinden ayırıp iç dünyalarında yalnızlığı seçmiş kimselerdir. Bu yalnızlığın milâdı, insanın kendine doğru bir yolculuğa çıkmasıdır. insanın kendine doğru bir yolculuğa çıkarken başkasını yanına alması düşünülemez, bu yüzdendir ki; “yalnızlık paylaşılmaz.”

farklı bir görüş olaraktan: (bkz: bana bir şeyhler oluyor)
--spoiler--
"ölümün değil ama yalnızlığın bir tek çaresi var." dedi. "tek çaresi aşktır bir yalnız yaşama sırasında nefes almanın. aşk da zaten iki yalnızın ortak bir yalnızlıkta buluşmasıdır." dedi. "aşık olun, gösterin birbirinize yalnızlıklarınızı. nasılsa ayrılık insanın tek kişilik yalnızlığını özlemesi..."
--spoiler--

yalnızlık paylaşılmaz yalnızlık yaşanır bu lafı söyleyen arkadaş küçükken ağaçtan düşmüştür. bkz : kedibogankarateci

sabah sabah nerden aklıma geldiyse dinlediğim, günümü arabesk bir havaya bürüyen şarkı. her şeye rağmen yalnızlık paylaşılmaz. herkesle de kaynaşılmaz.

koca bir yalandır sevgili sözlük.

yalnızım ama bir sevgilinin parmak uçları var avuçlarımda ve benim parmak uçlarım onun uçları kıvrılmış sarı saçlarında.
aşk yok...
sevgi yok...
hepi topu sırı dökülmüş bir yalnızlık; paylaşıyoruz işte, çok şükür yaşıyoruz der gibi.

zaten yalnızlığıda güzel yapan şey budur.

insan sevdiğine en yakın olduğu durumda bile, örneğin sevdiceğiyle sevişiyorsa bile bir sınır vardır aralarında. velhasıl doğru önerme ve bunu anlatan güzel bir duman şarkısıdır.

(bkz: şizofreni yalnız oynanmaz)

eğer paylaşılırsa zaten adı yalnızlık olmaz.

(bkz: yalnızlık paylaşılır)

yalnızdır insan, yapayalnız. doğarken de yalnızdır ölürken de. ceplerinde hayal kırıklıkları, yüreğine gömdüğü acıları, yitirdiği her şeyiyle beraber yalnızdır, ölümle yaşam denen o ince hayat çizgisinde.

her bi sözü mü doğru olur bi şarkının. fazla değer vermemek gerek insanlara.

psikolojimi alt üst eden duman şarkısıdır.