yalnızlık azizim dedikten sonra starbucks a gitmek

"yalnızlık azizim, zor..." dedikten sonra whatsapp'tan gelen mesaja "kanki geliyoruz birazdan" deyip mervelerle ve boralarla white chocolate mocha içmek üzere starbucks'a gitmektir. ben böyle yalnızlık görmedim. cidden iç ürpertici.

anlayamadığım durum. insanlar çok yalnız olduklarını söylüyor ama dışarısı hiç de öyle değil. herkes tam bir social machine.

ayrıca burada çok güzel şeylerden bahsedip hiçbirini yapmıyorsunuz. atıyorum tek başına sinemaya gitmekten, yol kenarındaki bir ağacın altında oturup bulutları izlerken hayal kurmaktan bahsedersiniz ama bir kişiyi bile bugüne dek bunları yaparken görmedim. ben mi başka gezegende yaşıyorum acaba? o kadar potansiyel taşıyan ortamları gezdim halbuki. sonra ışıklarda karşıdan karşıya geçerken yolun ortasında durup ellerimi gökyüzüne kaldırarak yağmur damlalarıyla bütünleştiğim sırada "ne yapıyor bu çocuk uçak mı indiriyor" diyorsunuz.

sizi kınıyorum dostum.