bugün

Birbirinden oldukça farklı şeylerdir. Birinde tek başınalık söz konusuyken diğerinde etraftan soyut bir şekilde ruhani ya da hissel tekillik söz konusudur.

Fiziksel olarak yanında hiçkimsenin bulunmama halinde yalnız hissetmeyebilirsin mesela. Ya da Aynı şekilde yalnız hissettiğin anda aslında yanında başkaları da olabilir.

Bana kalırsa yalnız değilken yalnız hissetmek yorucu ve baş etmesi zor bir durum. Oysa yalnızlığın kendisi güzel, bir çetrefili olmadan. Oyumu da yalnız olmaktan yana kullanıyorum. Hissiyle başa çıkma gücünü kendimde her zaman bulamam nitekim.
Alışılan durum, lakin öyle anlar geliyor ki boğazınız düğümleniyor dalıp gidiyorsunuz.
Başta yalnız kalmak istiyorsun sonra bazı şeyler yanlış gitmeye başlıyor ve yalnız hissediyorsun.
Yalnız hissetmek yalnız olmaktan daha kötüdür.
Yalnız hissetmek içsel bir şey evli bile olsan yalnız kalabilirsin.

https://www.facebook.com/...e/videos/859486630899103/
yalnız olmak tercih, yalnız hissetmek kötü tecrübeler sonucu öğrenilmiş bir gerçekliktir.
yalnız hissedenlerin %96'ı sevgilisizliği yalnızlık sananlardır.
Yalnızlık allah a mahsustur lakin boşluktaki insanlar yalnız hissedebilir.
dışarı çıktığında insanların suratına bunlar nereden geldi? bunlar kim lan? ne biçim lan bunlar? gibi sorular sorar bu yalnız insan.
dışarı sadece sigara almak için çıkar sadece "abi bir winston light" der ve evine geri döner.
kalabalık bir yere gittiğinde bunalır; lan bir an önce gitsem şu büyülü yalnızlığıma, evime, odama der.
dışarı çıkmak için ona gereken tek şey kulaklıktır; zira insana ihtiyacı yoktur. yalnızlığa kendini kaptırmıştır.
evde oyun oynar kendince masanın diğer ucuna bir tabak daha koyar ve yalnızlığı ile yemeğini paylaşır.
zordur falan ama yalnızlık iyidir. yalnız hissetmek kötüdür sadece.
kişinin sevgilisi olmasından bağımsız bir durum. tek başına değildir artık ama hala yalnızdır.
yalnız olmak güzeldir, kişiye kendini özgür hissettirir, kendini dinleme fırsatı verir ve genelde kişi bunu kendi seçmiştir. Fakat yalnız hissetmek apayrıdır. Bunu kendiniz seçmezsiniz o gelir ve sizi bulur etrafınızda kimselerin olmamasından değil, aksine çok kişi olmasından kaynaklıdır. Burada da hayatımızdaki yanlış insanları görmekteyiz. Nihayetinde herkes yalnız kalacaktır fakat yalnız hissetmek apayrıdır..
3 gündür yurtta yalnızım. yurt arkadaşlarım kpssyi benim kadar sallamıyor. tatillerini bitirip gelmiyorlar. hal böyle olunca dün kotumla konuşurken buldum kendimi. sonra sesimi özlediğimi fark ettim. şarkı söyledim saçmaladım baya bir. telefonla falan konuşuyorum arada. allahtan dershane vardı bugün. az biraz insanla görüşüp konuştum. arkadaşların fotolarına bakıyorum netten, oh gezip tozuyorlar. bense akşam yemeğe çıkacak birini bile bulamıyorum kafama göre. kısaca bu ara çok yalnızım ve yalnız hissediyorum. iyi birşey sanırdım değilmiş. neyse haftaya gelirler nasılsa. o zamana kadar delirmemem dileğiyle.
dert yok tasa yoktur aynı zamanda, hani olurda bir koca bir meteor çarpsa dünyaya ve will smith abi gibi yalnız kalırsam koca dünya da yemin ederim dert etmem, kimseninde yaşıyor olup olmadığını da merak etmem, kurtarma girişiminde bulunmam. efsane olma gibi bir egoistliğie de girişmem, amaan banane ben mi kurtaracam dünyayı diyip, bedeve hayata bakarım.
farklı şeylerdir.

Yalnız olmak; çevrende sana dair değerleri ortaya koyan, iki kelam edebileceğin kimselerin olmamasıdır. Gerçek, var olan gerçektir.

Yalnız hissetmek ise; etrafındaki insanlara rağmen, seni anlayan, hislerine dokunan, bakışlarını yansıtabilen kimseleri bulamamaktır. Gerçek, kurmaca gerçektir.
bu kadar insan yalnızken nasıl bu kadar insan yalnız kalabiliyor? Yalnızlık sorun değil bir tercih olmuş gibi geldi bana...
mis gibidir. yani kafana sadece kendini takar, kendinle uğraşır, kendin için çabalarsın daha ne olsun bunları bi yabancı için yapmak çok saçma.
doğru olandır. yalnız olup da yalnız hissetmemektir asıl sorun olan.
en yakın arkadaşım dediğin insanın facebook'tan doğum günü kutlamasının altına teşekkürler canım yazmaktır.
yalnızlığımızın farkına varırsak en azından bu sorunu çözme ihtimali olur.
farkındalığı yüksek, yalnız insan hissiyatıdır.
çağımızın hastalığı.
birisi bizim düşünce yapımıza bunu empoze etmiş olmalı.
yoksa bu kadar insan aynı dertten muzdarip olmaz.
ne diyorduk.
yalnızım, yalnızsın, yalnız...
kötüdür.
pratikte seni yalnız olmaktan alıkoyan insan benim düşünceme göre paralel evrene sıkışmış bir tarla faresidir. yalnız olmak insan fıtratına aykırı tamam. insan sosyal bi' hayvan ona da tamam. lakin yalnız olmak tek başına olmak değildir nazarımda. yalnız ol ama yalnız hissetme.
ingilizce'de farkı özellikle anlatılan iki durumdur.
(bkz: lonely)
(bkz: alone)
kendi kendine çağrı yapmaya çalışıyorsan; yalnızsındır.
tek başınalık daha iydir.
ikisinide buram buram yaşamaktayım...