yapayalnız ve yalnız olma durumu, kiminin kimsesinin olmaması, hayatta bir başına olmak.
yalnız olmak
-
1.
-
2.
yıllanmış bir ozgurluk gelenegi..insanın paylaşamadıgı durum..herkesin mutlaka tadına bakması gerekir..
-
3.
genelde "yanlız olmak" olarak yazılma gafletinde bulunulan hede
-
4.
en çok hasta olunduğunda yahut rüzgarın artık yaprakları döktüğü mevsim geldiğinde anlaşılır tadı, ruhu, soğukluğu ve çaresizlii. ne içinizi ısıtacak bir çorba kaynatanınız vardır, ne de ilaç saatiniz geldiğinde onu size sevgi ve şefkati ile uzatan bir çift el, ne uzanırken uyuya kaldığınız yerde üzerinizi örtecek anaç hisler, ne karşı sandalyenizde oturmuş, yemeğinize eşlik eden bir siluet, ne de izleyeceğiniz film kavgasında uzlaşı sağlayacağınız bir sıcaklık... adı gibi varlığı ürpertir sizi. dayanma dirayetinizi kırar bazı bazı, depresif hallere itiverir, onu dahi paylaşacağınız bir dost sesinin olmamasıdır kendisi.
odalarınız bir başkası kokmuyordur. evin tümü sizin kokunuzu yansıtır, yalnızca sizin. bir başka kişinin adı olmadığı gibi, varlığı duyulmadığı gibi, kokusu da sinmemiştir. öylece çarpıverir acımasızlığın, tekil olmanın bergüzarlığında kendisini... özlemin gerçek kavramını kavrarsınız, hayatın en zorunu yaşarsınız, onu tüm çıplaklığı ile kanıksarsınız. başa gelmeyince, istemesi ve söylemesi kolay gelir insana: " ben zaten yalnızlığı çok severim " , " benim mizacımla çok örtüşür kendisi " , " kendime ne kadar güçlü olduğumu kanıtlıyorum böylece " , " kimseye muhtaç değilim! " sesleri yankılanır içte ve dışta; lakin içsel fırtınayı kimse görmez gösterilmediği sürece.
sonu yoktur bu halin, duygunun, hissin, gerçeğin. evet, herkes ihtiyaç duyar dönem dönem yalnız kalmaya. ama peki, yalnız olmaya kimin gücü yeter, kimin canı çeker? bir evin içinde yalnız kendi kokunuz olsun ister misiniz? koca masanın ortasında tek tabak, bardak, bıçak, çatal olması size ne kadar yahut kaç gün cazip gelir? kallavi bir yalnızlık başucunuzdayken, yaşlanmak sizi olması gerekenden ne kadar korkutur? bir sese dahi muhtaç olmanın esareti ile başa çıkabileceğinizi sanıyor musunuz?
her insan yitik olmaktan, unutulmaktan korkar, imtina eder. hep hatırlanmak ister. peki ama yalnız bir insan bunu nasıl başarır? üstelik büyük bir adam olmayı başaramayan kısım, yüzyıllar sonra hatırlanma ihtimali olmayan adam bu halin üstesinden nasıl gelir?..
* -
5.
değer verdiğiniz insanın sizi tabiri caizse piç gibi orta da bırakma hadisesinden sonra hissettiğiniz duygudur. nedensiz bir çekip gitmedir, nedeni hiç bir zaman anlaşılmayacaktır. defol git demek istersin ama diyemezsin meğer ne kadar da çok anlam yüklenmiştir değmeyecek bir insana... göz yaşlarının gözden akamadığı yüreğine, en derinlere akmasıdır, yalnızlık çok acıdır yer bitirir adamı, bitirir...
-
6.
yalnızlık tercih edildiğinde güzeldir.
-
7.
Yalnız insan merdivendir
Hiçbir yere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan
Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir
Yalnız insan yok ki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan
Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından
böyle bişidir yalnız olmak... -
8.
yalnızlık eylemini gerçekleştirme durumu ancak yalnız olduğunun farkına varıp yalnızlığını kendinle paylaştığın anda ortadan kalkabilen eylem.
-
9.
Sesini yitirmek.
- 10.
görseller (9)
ne bekliyorsun?
uludağ sözlük, bilgiyi zaman ve mekan ayırt etmeden, bilenden bilmek isteyene taşıyan bir zaman makinasıdır. üye ol