yalnızlık tanımı

yalnızlık bence çağımızın hastalığı ve bu hastalığın hastanesi ise evler. bu tezi ben savunmuyorum sadece tübitak bilim dergisinin geçen hafta çıkan sayısında yalnızlığın beynin amigdalada ve hipotalamusta belirli bir kimyasal salgılayarak bu insanları daha depresif, daha sinirli ve agresif yapan bulgular saptanmış. Bu çalışmanın baş mimarlarından olan california üniversitesi nörobilim uzmanı david anderson fareler ve maymunlar üzerinde yaptığı çalışmanın sonucu olarak insanları incelediğinde de aynı bulguları saptanmış. ayrıca bu fare ve maymunlar diğer "sosyal" maymun ve farelere göre daha çok yaşıyorlarmış.

yani eğer sosyal bir hayatınız yoksa ve yalnızlık sizin için de bir vazgeçilmez yada bir rutin ise hayatınız kötü bir biçimde devam edecek.

son sözümü özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır diyen atilla ilhanın dizeleriyle bitiriyorum.

Kaynak:

1-) http://bilimteknik.tubita...ik-beyninizi-degistiriyor

2-) http://yerustundennotlar....C4%B1lar%C4%B1/pure1.html

yalnızlık, soğuk kış gecesi paltosuz sokağa çıkmak gibidir.

Kullanılan oparetörden gelen hediye dakikaları düşünüp “kiminle konuşacağım lan ben” demektir.

Bir zamanlar yalnız oruç tutarken “kaç dakika kaldı” diyecek birini de bulamamıştım. Hayat, bazen yalnızlaştırıyor insanı.

Romantik_yalnız31 hesabımdan yazdım bunları.

Bir başına alkol almak demektir. Kimseye de nasip olmaz çoğu zaman yalnızlık lükstür.
görsel

“sensizlik” ya da “sessizlik” hali.

Öyle uzun uzadıya da anlatmaya gerek yok nitekim ama,
ihtiyaç duyduğun “o” yanında yoksa -anne, baba, evlat, sevgili, arkadaş- Ya da çevrende bir sürü kalabalık olmasına rağmen, onları duymuyor, görmüyor, anlamıyorsan yalnızlığın tanımını fikren ve fiziken yaşamış oluyorsun zaten. Ötesi de yok.

kişinin kendi kendisini yönetmesine yalnızlık denir.

kişiden kişiye değişir yalnızlığın tanımı kimi için eziyet ve bunaltıcı kimi için ise huzur ve mutluluktur

benim için mutluluk.

Her işinizi kendinizin yapması ile anlaşılabilir. Yanlış anlaşılmasın tabi herkes kendi işini kendi yapacak ama insan arada bir hayatını kolaylaştırmak için çabalayan birini görmek istiyor yanında. Ya da neyse ya alıştık zaten artık.

Çok üzülünen gecelerde karanlıktan korkulmaz. Çok yalnız kalınan gecelerde de eskisi kadar ağlanmaz. Yalnızlık güç verir, ayağa kaldırır. Yükünü taşımak zordur ama çok şey katar. Fazla yalnızlık iyi değildir ama üzer, sıkar. Sertab Erener'in söylediği gibi "sarılmaya muhtaç insanız nihayetinde ". Sarılacak doğru insanlarla karşılaşırsınız umarım.