ya varsa diye zeus a inanmak

ne olur ne olmaz diyip yaptıgım şey. ben kendimi güvenceye aldım almayanlar düşünsün. zeus yoksa da benim kaybedeceğim bişi yok. varsa da inanmıyosan zaten kesin g*tunden silker bu tanrı çok aktif.

(bkz: tabi lan manyak mısın) var zeus.

hatta geçen geldi göründü bana.

(bkz: pascal ın kumarı)

yoksa ben bir şey kaybetmem ama sen yanarsın diyen müslüman kafasından farksızdır. oldukça samimiyetsizdir ve zannımca işe yaramayacak olan politikadır, tanrı kanar mı hiç bunlara?

ya varsa diye bir şeye inanmak sahtekarlıktır. bu inanç değil garanticiliktir. bir insan ya şimdi inanırsam ve doğruysa en azından cennete giderim ama inanmazsam o zaten cehenneme giderim. eğer inandığım doğru değilse en azından herkes gibi yok olurum o halde benim zararım yok diye düşünebilir.
ancak bu mantık inanç değil bildiğin pragmatist bir mantıktır. sanki kusursuz bir tanrı senin içindeki bu hafif tüccar kafasıyla yapılmış ilkel matematiğini bilmeyecek.

o yüzden ya varsa diye allah a inanmak veya zeus a inanmak saçmadır. ya vardır ya yoktur.
adam olun akıllı olun lan!