yaşamak direnmektir

ferhat tunç'un 1988 de çıkarttığı albüme ismini veren şarkı.

(bkz: direnmek yaşamaktır)

(bkz: resistance is fertile)

murphy yasalarını nötrleyebilecek, sürekliliği olmayan önerme.

günlük koşuşturmacaların ardında boğulurken, o hep dile getirdiğimiz 'yorgunluk, bitkinlik, bıkkınlık' sözcükleri elimizden kayıp gittiğinde ve bir boşluğa düşüldüğünde anlaşılır yaşamın özü! çünkü yaşam biraz o koşuşturmacadır, her şeyin içinde olmak, her yere yetişmek telaşıdır. pek farketmez insan belki ama içinde olduğu her şey ile mücadele etmenin heyecanıdır hayatı yaşanabilir kılan.

neyin mücadelesidir bu?

hayatı herkes için, geleceğin için daha güzel kılma'nın mücadelesidir. doğruyu, gerçeği ve güzellikleri savunmak, hiç vazgeçmemek ve direnmektir yaşamın özü!

(bkz: yasamak her yigidin harci degildir)*

yaşamak için tek ve onurlu çare direnmektir. Bunu başarmak ise olağanüstü bir bilinç, irade ve kararlılık gerektirir.

ferhat tunç un sesiyle hayat bulan eser.

sözlerini de yazayım tam olsun

YAŞAMAK GECENiN KARANLIĞINDA
DiŞE DiŞ iNADA iNAT YAŞAMAK
YAŞAMAK
BiR MAVi ÇiÇEK GiBi
BiR NAZLI BEBEK GiBi
ÖZGÜRLÜGÜN TADINDA YAŞAMAK

YAŞAMAK DiRENMEKTiR
ÖLMEKTiR HEM YAŞAMAK
YAŞAMAK ZiNDANLARDA
iNADINA YAŞAMAK

YAŞAMAK DAĞLARIN DORUKLARINDA
YARALI BiR SERÇENiN ÇIĞLIĞINDA YAŞAMAK
YAŞAMAK
DENiZDE DALGALAR GiBi
DELi BiR RÜZGAR GiBi
KAVGANIN DORUĞUNDA YAŞAMAK

YAŞAMAK DiRENMEKTiR
ÖLMEKTiR HEM YAŞAMAK
YAŞAMAK ZiNDANLARDA
iNADINA YAŞAMAK

"bundan daha doğru bir söz var mıdır?" diye düşündürür insanı.

ferhat tunç tan dinlemek için

http://www.youtube.com/watch?v=UGn7FTlXDMQ

Gerçektir.

"Yaşamak yaralı bir serçenin çığlığında, yaşamak"

muyapın resmi kanallar üzerinden yayınladığı pkk propagandası yaptığı şarkı.Bunlar daha iyi günlerimiz tam ve eksiz demokrasiye az bir zaman kaldı. http://www.youtube.com/watch?v=h5q3eMPQfcc

bugün taksime ilk defa eyleme giden büyük yürekler bildiği aforizmadır. yaşamak direnmektir, direnmezsen yaşatmayacaklar!

şimdilerde "berxwedan jiyane" olarak yayınlanmaktadır. lakin aynı şarkı mıdır bilmem...

Her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktır..
Betondan bir duvar olmaktır..
Yıkmaya çalışanlara inat direnmelidir ayakta... Yıkılmamalıdır.
Asla pes etmemektir çoğu zaman..
Yalnız kalına bilir tenha sokaklarda..
Belki bir gece hisseder insan ne kadar yalnız ve kimsesiz olduğunu...
Ancak hayat bu ya ! Yalnız geldik yalnız gideceğiz...
Direnmelidir insan sonuna kadar!
Var olmalıdır tüm olumsuzluklara rağmen..
Kafa tutmalıdır bu kahpe dünyaya..
Asla ama asla izin vermemelidir bu savaşda dünyanın kazanmasına..
Asla ama asla kaybetmemelidir...
Diren..
Diren..
Sonuna kadar Diren ve göster gücünü hayata !

katılıyorum ama neye direnmek. insanın en büyük savaşı kendisiyle. içindeki kötülükle.

(bkz: sivil itaatsizlik)

(bkz: Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır)

saçmalıktır. her canlı ölür savaşı kaybetmek kaçınılmazdır o zaman.

Azraile mi direniyorsun len.

bir umuttur yaşamak.
diyemeden geçemedim

Direniş: Hakk’ın Kalemi, Hakikatin Yumruğu

Direniş, varoluşun kendini müdafaa edişidir; insanın, insanca yaşama iradesini Hakk’a teslim ederek, zulme karşı bir isyan hâlidir. Ve ey insan, bil ki direniş, yalnızca dıştaki düşmana değil, içindeki hevaya, korkuya, tembelliğe ve teslimiyetsizliğe karşı bir başkaldırıdır. Asıl meydan, ne yalnız sokaklarda ne de savaş alanlarındadır; asıl meydan, kalbindir, aklındır, iradendir.

Hakikat ve Direniş: Kalem ve Kılıç
Direniş, hakikati söylemekle başlar. Zira hakikati söylemek, zulmün tahtına çakılmış bir çividir. Kalemin mürekkebi, direnişçinin kanıdır; ve o kan, yalnız Allah’a adanmışsa, direniş hakikate varır. Ama unutma! Hakikat, yalnızca bir söz değil, bir tavırdır; kelamın eyleme, fikrin harekete dönüşmesidir.

Mirzabeyoğlu der ki: “Hakk’a teslimiyet, bâtıla başkaldırıyı gerektirir.” Zulüm ve küfür bir sistem hâlini aldığında, ona karşı durmak yalnız bir hak değil, aynı zamanda bir farzdır. Direniş, Hakk’ın kalemi, hakikatin yumruğu, mazlumun duasıdır.

Zaman ve Mekânın Ötesinde Direniş
Direniş, ne zamana ne de mekâna bağlıdır. O, insan ruhunun ezelden ebede uzanan mücadelesidir. Gün gelir, bir mazlumun sessiz çığlığı olur; gün gelir, bir topluluğun tekbirle yükselen sesi. Ve bil ki, direnişin mekânı yalnızca meydanlar değildir; bir kitap sayfası, bir mısra, bir dua, bir secde de direniştir.

Ey insan! Direniş Kime Karşı?
Direniş, yalnızca zalime karşı değildir; direniş, insanın içindeki vesveseye, şeytana, nefsin isteklerine karşı bir savaştır. “Cihad-ı Ekber” budur. Ve ey direnişçi! Sen, zalimin önünde eğilmediğin kadar, kendi heveslerin karşısında da dik durmalısın. Çünkü zalime teslimiyet ne kadar zilletse, nefsine teslimiyet de o kadar rezilliktir.

Son Söz: Şahid Olun
Direniş, Allah’a şahitlik etmektir. Zulme sessiz kalanın, zalime ortak olduğu bir dünyada, direniş bir iman nişanesidir. Ve unutma! Direniş, zaferle değil, teslimiyetle anlam kazanır. Teslimiyetin tek adresi ise yalnızca Allah’tır.

Direniş, bir millete şeref, bir insana izzet, bir topluma istikbal sunar. Ey insan! Direnmek, yaratılışına uygun olanıdır. Çünkü direniş, yalnızca yaşamak için değil, Allah’ın rızasını kazanmak için yapılır. Hak yolunda direniş, en büyük zaferdir.

Ölene kadar, ölmeye direnmek olduğundan olsa gerek direnmektir.