yıllar sonra sözlüğe girmek

yıllar sonra mezun olduğun okula bir iş için yolunun düşmesi gibidir.

arkadaşlarının hepsi mezun, öğretmenlerin ise emekli olmuştur. aratırsın nick'ini hatırladıklarını, hepsinin son entry'si yıllar öncesinden kalmadır.

sol frame'e bakarsın, nick'leri incelersin, herkes yabancıdır.

format değiştiğinden şaşkın ve tedirginsindir, sağa sola tıklarsın, hiç bilmediğin garip pencereler, istatistikler, grafikler açılır.

"başlık takip"i bulursun zar zor, takip ettiğin başlıklara en son 3 yıl önce entry girilmiştir.

mesaj kutuna girersin sonra, hatırlamadığın kişilerle hatırlamadığın sohbetler görürsün, o an için çok önemli gözüken; polemikler, dedikodular, şimdi hiçbir şey ifade etmiyordur okudukların.

sanki bir rüzgar eser ekranla suratının arasından, toz topakları yuvarlansın diye beklersin ardından, yuvarlanmaz.

şöyle bir bakarsın ekrana, ne günler geçirmiştik burada diye düşünürsün, zirveleri hatırlarsın, olayları, insanları, yazıları...

etrafımızı saran her şeyin zamanla nostalji olarak anılacağını düşünürsün birden, korkarsın.

hep 10 sene öncesini özlemek belki insanın yazgısı diye düşünürsün, anı anlamlandırması 10 sene sürdüğü için kızarsın gri beyin hücrelerine, pis beyin hücrelerine, iğrenç beyin hücrelerine.

bir entry gireyim, bir başlık kondurayım ben de hazır girmişken dersin. yazarsın yazarsın. uzun süredir böyle özgür yazmadığını fark edersin yazmaya başlayınca, özlemişsindir büyük harf kullanmamayı, virgülleri noktalara tercih etmeyi, editörsüz olmayı.

sonra tamam yeter bitireyim artık ben dersin, "acaba halen edit kullanıyor mu insanlar?" diye merak edersin tam bitirirken. inadın tutar, tarzımı bozmam der, gülümsersin.

kendikendinekonuşanedit:

- arkadaş ne işin var senin sözlükte?
+ inan çok canım sıkılıyor hocu...
- git köşe yazarı falan oku, gündemle ilgilen biraz!
+ ama varoluş sıkıntısı?
- yemişim seni de varoluş sıkıntını da!

Bir de üzerine bir saat geçirince fark edilen değişiklikler karşısında internet görmüş ananeye döndürür:

- bir kere her şey şeffaflaşmış, eskiden sana kim artı kim eksi veriyor görsen kan çıkardı.
- takipçi olayı büyük eksiklikti tek tek kim ne girdi diye aratma zahmeti ortadan kalkmış.
- bir entry'nin kaç eksi kaç artı aldığını bilemezdin eskiden bu yüzden yok sen 10 oyla en beğenilen oldun yok ben 100 oyla oldum kavgaları olurdu, (ne saçmaymışız), o da ortadan kalkmış.

şeffaflık güzel olmuş, iyi olmuş da gizem de güzeldi sanki.

hüzünbazedit:
eskiden biri mutlaka çıkar "çalar saat mode on" derdi, bu entry'i girince, artık o da olmaz be, tüh!

Arkadaşım seni eski yazılarından tanıyan biri olarak kaç git buradan ardına bakmadan; o bıraktığın yıllardaki masum sözlüğün yerini bir kamyon dolusu nijeryalının tecavüz edip yol kenarına attıkları, duvağı kanlı bir gelin var şimdi * Geçmişteki sevgilerin hoş anların kirlenmesin.

şu anda yaptığım eylem.

vay üstat hoşgeldin denmesini beklersin ancak hoşgeldin yarram derler.

*o şifreyi nasıl unutmadın yazarı.

Geçen hafta gerçekleştirdiğim eylem..
Yıllar olmuş sözlüğe girmeyeli..

Böyle bir dönemdeyim. Hem ekşiye hem buraya ara verip 2. Defa her şeyden soyutlanmam an meselesi.

sözlüğün eski güzel günlerini bizzat yaşayan yıllanmış yazarlar üzerinde şok etkisi yaratabilen eylem.

2015 te bırakıp 2017 de döndüm, başlarda biraz soğuk geliyor ama girince alışıyorsun.

2010 yılından sonra 2018 de girdiğinde alışamıyorsun. evimiz gibi dedik geldik ama henüz cemreler düşmedi.

AKP diktasının ve Twitter trollerinin buraya uğrayıp uğramadığını merak edip şuan gerçekleştirdiğim eylem.

Yaz, alpertunna.

Sen daha giderken diye bir soz vardı, hatirlar misin yegen.

Yaklaşık 1 sene önce yaptığımdır.
Kafa dağıtmak için kullanıyorum seni sözlük.

şimdi can sıkıntısından yaptığım eylem.

zor günler geçecek inşallah

rastgele butonunu özlemektir.

benim yaptığımdır. 5 sene sonra girdim bu aralar aktifim. Ne mi değişti bilmem ben değişmedim ama orası kesin.

ilginç bir his.

saatlerce hikaye okuduğum inciye girdim sonra buraya geldim

tıp fakültesine bile başlamamıştım inciye girdiğimde şimdi dr um

saatlerce hikaye okur yazardım, şimdi çok yabancı tıpkı eski kız arkadaşlarım gibi

insanda yabancılaştığı için önce yazma isteği gelmiyor sonra tekrar alışınca harıl harıl yazıyor.

Doktor olduğunu her halükarda belli ediyor bu doktorlar şaka maka.

ilginç bir his.

saatlerce masturbasyon yaptıktan sonra sözlüklere girer, delicesine hikaye okurdum.

o zamanlar yeni yeni çekmeye başlamışım tabii. şimdi;

yine çekiyorum.

not: doktor değilim.

Yanlis zamanda gelmissin.
(bkz: arkadaşlar tünelin ucu bombok bir yere çıktı)