bugün

dışarıya vazgeçtim , takmıyorum hiç deyip içerde fırtınaların kopmasıdır .
Zordur. Vazgeçmek istiyorum tekrardan aynı şeyleri kendime ve ona yaşatmak istemiyorum ama beni çok zorluyor. Hani unutmuştun amk tam izlerin yavaş yavaş kayboluyorken nerden çıktın sen?
Bu sefer beynimi dinlemek zorundayım üzgünüm. Gerçi ben hep üzgünüm ama normalde beynimi hiç kullanmayıp bu durumda kullandığım için ayrı üzgünüm. Yıldız ablanın da dediği gibi vazgeçtim yana yana, seni sevmeyi ağır ödüyorum...
Ağız vazgeçtim desede yürekten ve akıldan ne geçiyor önemli olan bu. Dilden kolayca çıkar söylersin karşı tarafa bunu ama yüreği buna ikna edemezsin. Sadece kendini kandırır durursun insanın içerisinde o umut her zaman vardır.